Morgunn - 01.12.1950, Qupperneq 68

146
MORGUNN
Bozzano til meðferðar í áðurgreindri bók sinni og að
mínum dómi eiga gagnrök hans brýnt erindi til allra þeirra,
sem áhuga hafa fyrir sálarrannsóknamálinu. Ég veit, að
það er vandkvæðum bundið að tala um sannanir og gildi
þeirra frá fræðilegu sjónarmiði — mörgum kann að finn-
ast, auðvitað ekki öllum, að það umræðuefni sé þurrt og
leiðinlegt, því að tækifærin eru fá til að tala til tilfinn-
inganna, en óhjákvæmilegt að snúa sér eingöngu að skyn-
seminni og dómgreindinni. En full nauðsyn er líka á því
fyrir oss að gera meira en að lauga sálir vorar í ylhlýju
tilfinningaflóði. Félagið okkar er helgað eftirgrennslunum
og boðun sannleikans, og vér megum aldrei missa sjónar
á því, að sannleikurinn krefst þess oft, að vitsmunir leggi
nokkuð á sig. Annars verður aldrei unnt að eignast gim-
steina hans. Ég ætla nú að reyna að gefa yður einhverja
hugmynd urn, hvernig próf. Bozzano svarar rökfærslu
þeirra manna, sem að einhverju eða öllu leyti fallast á
gildi hinna neikvæðu skýringa-tilgátna, og telja að þær
afsanni eða ónýti með öllu spíritistisku skýringuna á um-
ræddum fyrirbrigðum, en hér verður aðeins um endur-
sögn að ræða.
Með það í huga, er segir í áðurgreindu erindi mínu:
„Þróun og undirvitund“ og meginefni þess, er þegar hefur
verið drepið á, er óhjákvæmilegt að vekja athygli á þessu:
Jafnvel þó að greinimætti dulvitundarskynhæfileikanna
yrðu engin takmörk fundin og ókleift reyndist að tak-
marka skynorku þeirra og athafnasvið, og taka þyrfti fullt
tillit til fræðilegra kenninga og staðhæfinga þeirra manna,
sem fræðilega skilið virðast haldnir tilhneigingum til að
tileinka þessum skynhæfileikum guðdómlega greiniorku,
einskonar alvitundarskyn, þá fá slíkar tilgátuskýringar og
fræðilegu ályktanir ekki hróflað við spíritistisku skýring-
unni á umræddum fyrirbrigðum. Slík túlkun málanna er
í raun og veru beinn stuðningur við skoðanir vorar, sem
viðurkennum spíritistisku skýringuna og teljum persónu-
legt framhaldslíf mannsins vera sannað þekkingaratriði.