Morgunn - 01.12.1950, Síða 69

MORGUNN
147
Allar þær niðurstöðuályktanir, sem heimilt er að draga
af gjörhugulum athugunum og nákvæmum rannsóknum
á hinum fjölþættu, sálrænu fyrirbrigðum standa óhagg-
aðar eftir sem áður og halda fullu gildi af þeirri einföldu
ástæðu, að allar þær skýringatilgátur, sem hníga í þá átt
að tileinka vitundarlífi mannsins fleiri og fleiri af guðdóm-
legum alvitundarskynhæfileikum, þess sterkari verða rök-
in fyrir þeirri skoðun, sem hér er haldið fram, að hin sál-
rænu fyrirbrigði sanni eilífðareðli mannlegs persónuleika
og framhaldslíf hans að lokinni jarðlífsvist.
En — sannleikurinn er nú sá, að það er fjarstæða ein
og reginvitleysa að tileinka skynhæfileikum mannlegrar
dulvitundar slíka skynorku. Auðvelt er að sýna fram á
og sanna í ljósi staðreyndanna, að skoðanaandstæðingum
vorum skjátlast hraparlega, er þeir staðhæfa að greini-
orku dulvitundarskynhæfileikanna verði engin takmörk
fundin. En með þá rökvillu að forsendu, að þetta sé ekki
unnt, telja þeir sér fræðilega heimilt að víkka og færa
út að eigin geðþótta starfs- og athafnaavið umræddra skyn-
hæfileika, þegar eitthvað það gerist á sviði sálrænna fyr-
irbrigða, sem ónýtir fyrri skýringatilgátur þeirra, og þetta
hefur alltaf verið að gerast. Þetta er vitanlega ákaflega
hentug rökfærsla og einkar þægileg í meðförum, næsta
einkennilegt, hve skoðanaandstæðingum vorum virðist
hún haldgóð og traust. Svo virðist af málflutningi þeirra,
sem það eitt nægi til að ónýta spíritistisku skýringuna
á eðli og orsökum sálrænna fyrirbrigða, að einhver hafi
varpað fram einhverri fræðilegri tilgátukenningu um senni-
ieik þessa eða hins. En ég endurtek það, að skoðanaand-
stæðingum vorum skjátlast herfilega, er þeir hyggja að
greinimætti dulrænna skynhæfileika verði engin tak-
mörk fundin, því að allt, sem hér skiptir máli, hnígUT í
há átt að sanna, að starfs- og athafnasviði dulrænna skyn-
hæfileika verði takmörk fundin og stakkur skorinn.
Meginforsenda og grundvöllur þessarar ályktunar er
þekking á veruleik og starfsháttum voldugs, alhæfs lög-