Morgunn


Morgunn - 01.06.1981, Blaðsíða 9

Morgunn - 01.06.1981, Blaðsíða 9
SKII.NINGUF. . . 7 sé sjálfri sér samkvæm, náttúrulögmálin haldist óbreytt. Raunvísindamenn líta á alla veröldina, alla náttúruna, sem eina heild, og eru að því leyti eingyðistrúar, ef svo má að orði komast. Þó getum við ekki notað það orð, því að starf raun- vísindamannsins er algerlega takmarkað af eðli náttúrunnar, án tillits til þess, hvort Guð er til eða ekki. En það er einnig annað, sem brautryðjendur raunvísindanna hafa gefið sér eða slegið föstu, og það er eðli mannlegrar skynjunar. Þvi var trúað fyrr á árum, að mannlegt vitundarlíf væri það sem stundum er kallað tabula rasa, óskrifað blað, sem tæki við áhrifunum utan að, án þess að breyta þeim eða túlka. Tabula rasa merkti vaxtöflu, sem búið væri að skafa af letrið og gera alveg auða, svo að hægt væri að skrifa á hana að nýju. Þann- ig væri þvi háttað um manninn, sem væri að athuga fyrirbæri lilverunnar í vísindalegum tilgangi. Áhrifin af sólinni, stjörn- unum, og raunar hverju sem var, yrðu að myndum á alger- lega auðu spjaldi. Skynfæri mannsins sjálfs, sjón, heyrn, þef- færi og bragðfæri væru nákvæmlega í samræmi við allt, sem væri utan við manninn. Sá, sem t. d. horfði á sólaruppkomu eða sólarlag ætti cngan þátt í að túlka þessi margháttuðu áhrif í skynjuninni. Nú á dögum eru menn farnir að gera ráð fyrir því, að skynjun mannsins sé ekki svo háttað. Maðurinn sjálfur á meiri þátt í sköpun þess hugarheims, sem hann lifir í, en flesta grunar. Mig langar til að skýra þetta með einu dæmi, þó að það lýsi sjálfum mér sem hálfgerðum prakkara. Eitt sinn á ungl- ingsárum mínum stóð ég við glugga á efri hæð í Hrauni, þar sem ég var upp alinn. Mér verður litið inn á svokallað Sól- hólstún og sá ekki betur en rauðbrúnn hestur stæði þar niðri á sléttunni, með reistu höfði og sperrtum eyrum. Þegar ég hefi horft á hestinn góða stund, sé ég allt í einu, að hann breytist i hund, sem ekki stendur niðri á sléttunni, heldur á kletti, sem var miklu nær mér, svo sem hebningi nær en hest- urinn hafði verið. Móðir min var stödd inni i herberginu og ég kalla í hana: „Mamma, sérðu hestinn, sem stendur þarna niðri á sléttunni?“ Mamma horfði út um gluggann dálitla
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100

x

Morgunn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.