Morgunn - 01.06.1981, Blaðsíða 46

44
MORGUNN
„Já, allt gekk vel, eins og þú sást“, svaraði hann. „Guð
hlessi þig og þakka þér fyrir samveruna“, hélt hann áfram,
og með þessum orðum var hann horfinn. — Hvernig ég sam-
lagaðist aftur líkama minum, veit ég ekki. En þegar ég vakn-
aði, sagði móðir min mér, að klukkan væri langt gengin fjögur
um eftirmiðdag, og hefði hún ómögulega getað vakið mig,
þrátt fyrir ítrekaðar tilraunir. Þetta mun því hafa staðið yfir
rúma ld tíma, sem mér fannst aðeins eitt einasta augnablik“.
Hér lýkur skýrslu Benjamins sjálfs, og hefi ég fremur litlu
við hana að bæta. Þó er nauðsynfegt að gefa skýringar á fá-
einirm atriðum.
I fyrsta lagi kemur það heim við frásögn Benjamíns, að
okkur hjónunum fæddist barn þessa umræddu nótt og tíminn,
er Benjamín hóf sálfarir sínar, svarar til þess tima, er systir
hans veiktist. Þá er klukkan um þrjú að morgni í Reykjavík,
en um níu að kvöldi i Wynyard. — Klukkan milli tvö og þrjú
um nóttina í Wynyard fæddist barnið, en þá hefir verið kom-
inn morgunn i Reykjavík. Móðii' Benjamins kveðst hafa reynt
nokkrum sirmum að vekja hann um morguninn, en þegar hún
varð vör við að hann svaf óvenjulega fast, ákvað hún að láta
hann afskiftalausan, unz hann vaknaði sjálfur. Þegar hann
vaknar um klukkan fjögur síðdegis, er morgun i Wynyard.
Ef sú skýring er rétt, að hér sé um sálfarir að ræða, lítur út
fyrir, að hann hafi komið heim aftur þegar um morguninn,
þegar allt var afstaðið á heimili okkar i Wynyard. Þó verður
ekki hægt að fast-ákveða tímann sökum þess, að það, sem hann
segir um móður sina, gat alveg eins átt við aðra eða þriðju
tilraun til að vekja hann, og þá fyrstu.
Annað, sem vert er að veita athygli, er það, að rúmið, sem
Benjamin getur um, að hann hafi sezt á, stóð skammt frá
rúmi systur hans. Litli drengurinn, sem þar svaf, var fluttur
úr því yfir í annað herbergi strax um níu-leytið, og var það
þvi tómt, eins og Benjamín fannst það vera. — Um ellefu-
leytið um kvöldið var rúmið tekið út úr herberginu, til að
rýmra yrði inni.