Morgunn - 01.06.1981, Blaðsíða 18

16
MOKGUNN
ramma þeirra og samtíðarinnar. Hjá Markúsi, Matteusi og
Lúkasi eru þau liSur í baráittunni, en hjá Jóhannesi eins konar
dœmi til upplýsingar þeim sannindum, sem hann vildi bóða,
um Krist sjálfan og hjálpræðisstarf hans.
Sagan af Tómasi postula og „vantrú" hans er gott dæmi
þess, hvernig yfirnáttúrlegur atburður varð að falla inn í
hugarheim manna, ef hann átti að verða trúanlegur. Mikið
er búið að syndga gegn Tómasi i predikunarstólum kirkjunn-
ar. Raunar hefir hann stundum verið hafinn til skýjanna
sökum þess, að hann vildi komast til sannfæringar með þvi
að prófa og reyna sjálfur. Og ekki skal ég draga úr gildi þess
út af fyrir sig. Að því leyti er hann fyrirmynd. Á hinn hóg-
inn er Tómas ekki til fyrirmyndar í því að þvertaka fyrir at-
burðinn, þvi að í mörgum efnum hefir hann sem aðrir orðið að
taka vitnisburð annarra gildan. Kristin kirkja hefði ekki orðið
langlíf, ef hún hefði aldrei tekið annað gilt í vitnisburði post-
ulanna en það, sem hver einstaklingur gat þreifað á. En af
hverju efaðist Tómas? Hann efaðist áreiðanlega ekki af
sömu ástæðum og efnishyggjumenn nútímans gera. En mér
þykir sennilegast, að hann hafi samt efast, af því að birting
hins krossfesta Krists komst ekki að öllu leyti fyrir í hans
hugarheimi. Sennilegast er, að upprisuna hafi borið að með
einhverjum þeim hætti, sem Tómas átti ekki von á. — Nýja
testamentið ber þess vott, að margir kristnir menn væntu þess,
að upprisa allra manna færi fram um leið og Messías kæmi,
og samtímis yrði heimsendir. Nú hefir Tómas sennilega verið
einn af þeim, sem þannig hugsuðu. Og hin svonefnda vantrú
hans stafar af því, a'S Kristur rís upp án þess aS hin almenna
upprisa eigi sér staS. ,Ég hefi borið þessa skoðun mína undir
frægan sérfræðing i Nýjatestamentisfræðum, og hann kvaðst
vera á sama máli, og gjarnan benda stúdentmn sínum á þenn-
an möguleika.
Ég vil enda þessar hugleiðingar mínar með því að benda
á, hvernig kirkjan byggði sjálf meginatriði Kristfræði sinnar
á því að finna yfirnáttúrlegum atburðum sinn rétta stað í