Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1920, Qupperneq 53

Lenin, hvaö hans bíður, ef stjórn þeirra fer í mola,
og hann virðist einráðinn í því að selja líf sitt dýru
verði og láta enskis ófreistað til þess að breiða út
stefnu Bolsevíka með iliu eða góðu um alla Norður-
álfu og helzt um allan heim. Hann veit »að sekur
er sá einn er tapar!«
Carl GiiNtaf Mannerheiin
er fæddur í Willnæs í Finnlandi 4. júní 1867. Hann
er af sænsk-finskri höfðingjaætt og eru frændur
hans dreifðir um bæði löndin, Svíþjóð og Finnland.
Hann gekk í finskan hermannaskóla á unga aldri,
varð stúdent við háskólann í Helsingfors 1887 og
hélt síðan áfram námi í herforingjafræðum. Hann
fór til Pétursborgar og vakti gjörfuleikur hans eftir-
tekt manna á honum, þeirra er miklu réðu við hirð
keisarans. Varð honum auðsótt til metorða innan
hersins og hækkaði hraðara í tigninni en flestir aðrir.
Hann tók þátt i styrjöldinni víð Japana og var þá
gerður ofursti. Síðan var hann um tvö ár (1906—1908)
í leynilegum erindrekstri fyrir rússnesku stjórnina í
Mið-Asíu og Kína. Kom hann þá til Tibet og náði þar
meðal annars tali af Dalai Lama. Síðan fór liann
heim til Rússlands og jukust þá enn metorð hans.
Gerðist hann foringi fyrir einni af lífvarðardeildum
keisarans. Árið 1914 var hann gerður foringi fyrir
riddaraliðsdeild í Warschau og stýrði henni í heims-
styrjöldinni; háði hann margar orustur og gat sér
hvarvetna hinn ágætasta orðstir sakir ráðsnilli og
dugnaðar. Síðar var hann sendur til liðs við Rúmena
og stýrði þá bæði rússneskum og rúmönskum her,
hélt hann vörnum uppi í Transylvaníu-fjöllum og
komst þar í harðar raunir. Fyrir framgöngu sína
fekk hann ýmsar nafnbætur, þar á meðal Georgs-
krossinn með áletrun: »Fyrir hreysti«.
Mannerheim hafði hlotið ágæta æfingu og undir-
búning til þeirra starfa, sem hann tókst á hendur
(15)