Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1920, Qupperneq 88

ís þessi var krap eitt hið ytra og hvarf brátt. ís varð
nijög þykkur á Reykjavíkurhöfn og torvelt að höggva
skip út. — Hvítabirnir gengu víða á land. Vóru þrír
drepnir við Núpskötlú á Sléttu, einn (eða tveir) á
Skagaströnd, í Fljótum, á Langanesi og í Mjóafirði
eystra. Nokkrir hvalir vóru drepnir í vökum, tveir
á Húnaflóa og um 90 höfrungar við Látraströnd. Fugl
féll mjög, einkum æðarfugl um Vestfjörðu og Breiða-
fjörð. Hinn 22. janúar kippti úr frosti og var veðr-
átta góð öndverðan þorra. Tók ísa að reka frá landi
um miðjan febr. svo að skip lcomst þá úr Siglufirði
austur fyrir land. Síðan var veðrátta umhleypinga-
söm og gerði allharðar norðanhrynur. í aprilmán.
og lengst af í mai var veðrátta betri, en versnaði í
mailok og var kalt fram í júlímánuð. Jörð var mjög
spilt af frostum, klaki lengi í jörð, tún kól stórlega,
svo að talið var, að þriðjungur þeirra væri ónýtur
og spruttu þau afarilla. Fekst víða eigi meira en tí-
undi hluti töðu við meðallag. Svo var og um harð-
velli og eyjar. Sláttur byrjaði eigi fyrr en um 20. júlí.
Skárstur var heyskapurinn á ílæðiengjum og sinu-
flóum. Purkar vóru dágóðir framan af slætti syðra,
en miklu verri vestra og nyrðra. Pó var þar gott
mánaðartíma. Sumar var mjög stutt, því að allmikil
næturfrost komu öndverðan september og spiltu jarð-
epla-uppskeru. Snjóaði allmjög eftir miðjan sept. og
sumsstaðar urðu fjallgöngur erfiðar. Var köld veðr-
átta fram í nóvembermán. en þá stilti og mátti heíta
góð veðrálta til ársloka og nálega auð jörð víða um
land.
Sambandsmálið. Pess var getið i árbók 1917, að
forsætisráðherra fékk eigi framgengt við konung
áskorun alþingis um almennan siglingafána landinu
til handa. Vildu Danir, að samhandsmálið væri alt
tekið upp. Alþingi kom saman 10. apríl. Kom fram,
að það mundi tilleiðanlegt að leita samninga um
konungssamband eitt við Danmörku að tilskildrs
(50)