Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1920, Side 113
Frá málum mun’k segja,
peim’s ek mey heyrða,
hvíta, haddbjarta,8)
es við hrafn dœmði.*)
2. Vitr póttisk valkyrja,
verar') né óru8)
pekkir svá enni fránleitu,1)
es foglsrödd kunni.
Kvaddi en glæhvarma8)
ok en kverkhvíta
Hymis hausrofa,8)
es sat á horni vinbjarga.10)
Valkijrja kvað :
3. »Hvat es yðr hrafnar?
hvaðan eruð ér komnir
með dreyrgu11) nefl
at degi öndverðum?
hold loðir yðr í klóum,
hræs pefr gengr ór munni,
nær hykk1’) í nátt bjogguð
pví’s vissuð nái liggja.«
4. Hreyfðisk enn hösfjaðri”)
ok of hyrnu14) perði
arnar eiðbróðir15)
bjarthærða. 4) talaði. 5) karlir.enn (»eiginnienn«). 6) vóru. 7>
fráneygu, snareygu, — hún lagði engan þokka á karhnenn, var
eigi »verriörn«. 8) með ljósa hvarma. 9/ Hymir er jötunn; Ilymis-
hai.sroíi = htafninn. 10) vin = engi, graslendi; vinbjörg = klett-
ar eða björg við engi (sbr. bæjarheitið: Björg-vin); liyrna vin-
bjarga = klettasnös, berghyrna, sem hrafninn sat á. 11) blóðgu.
12) = hygg eg. 13) höss þýðir veujul. grár eða gráleitur. Hér verð-
nr það inn »bláf]allaði«, nema átt sé við sérstaka tegund hrafna,
sem hefir gráleita vængi (kráku). 14) nef; hann »brýndi gogginn«.
15) svarinn fóstbróðir arnar = hrafninn. 16) = þekkja, bera kensL
(75)