Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1920, Page 118
húnum verpa;8")
fé eru þeir gœddir
ok fögrum mækum,'*)
malmi húnlenzkum66)
ok mani austrœnu.66)
17) Pá eru þeir reifir,
es vitu rómu67) væni,66)
örvir upp at hlaupa
ok árar at sveigja,
hömlur at slita
en hái at brjóta;
rikula69) hykk76) þá vörru
þeysa71) at vísa75) ráði.«
Valkyrja kvað:
18. »At skalda reiðu vil’k spyrja
ails þykkisk skil vita.
Greppa78) ferðir
þú munt görla kunna,7*)
þeira, es með Haraldi hafask.«76)
Hrafn kvað:
19. Á gerðum76) sér þeira
ok á gollbaugum,
at eru í kunnleikum við konung:
feldum ráða rauðum
ok vel fagrrenduðum,
sverðum silfrvöfðum,
menn. 63) kasta leikföngum, mönnum i tafli (sbr. »tefldu i túni«).
64) mækir er sverð. 65) Malmr húnlenzknr (frá Húnalandi, Ung-
aralandi), likl gull. 66) hernumdum konum úr austurvegi (frá
Eystrasalti). 67) orrustu. 68) von. 69) knálega. harðfengilega. 70)
hygg ek. 71) vörr (kk.) er árartog, og farið i sjóinn eftir árarnar og
skipið (sbr. varr-sirai, straum-strengurinn eflir skipinu), einnlg
haft um sjóinn; þeysa vörru = þeysa um sjóinn (með knálegum
róðri). 72) konungur. 73) skálda. 74) þekkja. 75) hafast við. 76) bún-
(80)