Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1920, Side 124

yrðin. Var þeim illa tekið í Pýzkalandi og helst útlit
fyrir það um hrið, að Þjóðverjar neituðu að undir-
skrifa. En hitt varð þó ofan á, að bæði stjórn og
þing samþyktu að ganga að þeim. En Scheidemann
sagði af sér forsætisráðherraembættinu til þess að
þurfa ekki að vera við riöinn undirskriftina. Að þessu
loknu skyldu friðarsamningarnir leggjast fyrir þing
bandamannaríkjanna og öðlast giidi, er þeir væru sam-
þj'lctir af þingum þriggja stórvelda þeim megin. Enska
þingið varð fyrst til að samþykkja þá, þar næst ítalska
þingið og svo franska þingið, en Bandaríkjaþingið
hefir enn ekki samþykt þá. Samningunum fylgdu á-
kvæði um stofnun alþjóðabandalags og frumvarp til
laga fyrir það. Var æliast til að bandamannaþjóöirn-
ar allar og svo þjóðir, sem verið höfðu hlutlausar í
styrjöldinni, gengju í það, og liafði Wilson forseti
einkum borið þetta mál fyrir brjósti á friðarþinginu
og ráðið þvi, að það var tekið ínn í fríðarsamning-
ana. En nú hefir þetta mál eintnitt mætt mótstöðu í
Bandaríkjunum, og bandalagið er enn ekki komið á og
friðarsamningarnir eigi heldur komnir i gildi enn.
Nú í haust hafa staðið yfir harðar deilur milli Þjóð-
verja og bandamanna út af atriðum, sem að sumu
leyti snerta efndir á vopnahléssamningunum. bæði
um afskifti Þjóðverja af málum Eystrasaltslandanna
og um heimsendlngar þýzkra fanga frá Frakkiandi
og Englandi.
Nokkru eftir að friðarsamningarnir við Pýzkaland
vóru fullgerðir, fyrirskipaði friðarþingið þýzka Aust-
urríki friðarskilmála, sem það varð að ganga að,
enda þótt stjórn þess mótmælti þeim fasliega. Hér
er nú orðið um smáríki að ræða, en í því er Vinar-
borg. Vildu íbúar þýzka Austurríkis ganga í samband
við Pýzkaland, en það aftók friðarþingið og neyddi
Pjóðverja til að nema burt úr grundvallarlögutn sín-
um ákvæði, sem gerði ráð fyrir þessum samruna.
Forsætisráðherra Austurríkis hefir nýlega tjáð banda-
(86)