Frjáls verslun - 01.07.2013, Qupperneq 78

78 FRJÁLS VERSLUN 7. 2013
fyrirtækinu því það var alltaf
opin skrifstofa einhvers staðar í
heiminum.
Sólin var þó ekki ætíð hátt á lofti
hjá félaginu en í kjölfar Geysis ­
slys sins í september 1950, þegar
flugvél þess fórst á Vatnajökli, var
útlitið sannarlega dökkt. Stjórn
félagsins íhugaði í fullri alvöru
að leggja starfsemi þess niður en
Loftleiðamenn ákváðu að leggja
ekki árar í bát heldur halda upp á
jökulinn til að sækja bandarísku
skíða flugvélina sem hafði átt að
bjarga áhöfn Geysis og lá þar und­
ir þykku snjólagi.
Þetta einstaka afrek í flugsögunni
varð til þess að Jökli, líkt og Loft­
leiða menn nefndu vélina, var
breytt í farþegaflugvél og hún seld
til Spánar fyrir 29 þús und pund.
Var sú upphæð hreinn hagnaður
því það sem bjargað var af Geysis­
farminum borg aði allan kostnað af
leið angr inum og meira til. Skiptu
þessir peningar sköpum fyrir
framtíð félagsins. Það sem einnig
hélt fé laginu saman í þessum
örðug leikum sem öðrum var sá
einstaki andi, Loftleiðaandinn,
sem ein kenndi félagið og starfsfólk
þess frá fyrstu tíð. Þennan anda
talar fyrrverandi starfsfólk um enn
í dag.
ReyKTu PÍPu Í RóLeG-
HeITuM
Geirþrúður, sem starfar sem flug ­
stjóri hjá Icelandair, átti hug mynd ­
ina að 65 ára afmælis flug ferð inni
og fékk félagið í lið með sér.
Þau sem skipuðu áhöfnina ásamt Geir þrúði voru systir hennar, Katrín Guðný Al ­
freðsdóttir, fyrsta freyja; Stefanía
Ástrós Benónýs dóttir, flugfreyja
og dóttir Geirþrúðar; Jóhann Axel
Thorar ensen, barna barn Axels
Thorarensen siglinga fræðings,
flugmaður; Gunnhildur Mekkinós­
son, bróðurdóttir Fríðu Mekkinós­
dóttur flugfreyju, flug freyja; Ásdís
Sverrisdóttir, barna barn Sigurðar
Magnússonar, blaða fulltrúa
Loftleiða og farþega í fyrstu
ferðinni, flugfreyja; og Halldóra
Finnbjörnsdóttir, dóttir Finnbjörns
Þorvaldssonar, skrif stofustjóra
Loft leiða, flugfreyja.
Tækninni hefur fleygt fram á
þeim sextíu og fimm árum sem
liðin eru frá fyrstu ferðinni en þá
þurftu t.a.m. siglingafræðingur
og loftskeytamaður að sjá um þau
samskipti og útreikninga sem nú
fara fram í tölvu. Sátu flug menn­
irnir frammi í og reyktu pípu í
rólegheitum á meðan siglinga fræð ­
ingur og loft skeyta maður sinntu
störfum sínum.
„Í afmælisferðinni spjölluðum
við Jóhann Axel mikið um þessa
fyrstu ferð og veltum t.d. fyrir
okkur í hvaða hæð þeir hefðu
flogið og hvort þeir hefðu verið í
skýjum eða ókyrrð. Í dag förum
við yfir þrjátíu þúsund fet, yfir
flest ský og getum hækkað okkur
ef við erum að komast í skýja ­
toppa. Vegna þess að flugvélar
þessa tíma flugu hægt og höfðu
ekki nægilegt flugþol til þess að
fljúga alla leið í einum áfanga
þurfti að taka eldsneyti á leiðinni
og þegar lent var daginn eftir í
New Yor var þar mikil hitabylgja.
Ég held að það hafi orðið til þess
að vekja enn meiri athygli ytra á
ferðinni enda skildi fólk ekki hvað
Íslendingar væru að þvælast þarna
í þessum hita. Þá er gaman að
hugsa til þess að áður voru fimm í
stjórnklefanum og tvær flugfreyjur
aftur í en nú hefur talan snúist
við,“ segir Geirþrúður.
Geirþrúður sinnir einnig í dag
formennsku í Rannsóknarnefnd
samgönguslysa og situr í stjórn
eftirlaunasjóðs Félags íslenskra
atvinnuflugmanna (FÍA) en Alfreð
var einmitt einn af stofnfélögum
sjóðsins.
„Enginn Íslending­
ur hefur verið jafn
lengi á flugi og
Krist inn Olsen,
rúmlega 4 þúsund
klukkustundir. Nú
tekur hann lífinu létt,
reykir heljarmikla,
bogna pípu.“
FRUmkVöðLaR Í FLUgiNU
Samhentur hópur flugstjóra hjá Loftleiðum. Frá vinstri; magnús guðmundsson, dagfinnur Stefánsson,
Jóhannes markússon, kristinn olsen, alfreð Elíasson, olav olssen og invgar Þorgilsson.
hjónin kristjana milla thorsteinsson og alfreð Elíasson.
kristinn og alfreð í kaupmannahöfn.