Læknablaðið : fylgirit - 01.12.2004, Síða 102

Læknablaðið : fylgirit - 01.12.2004, Síða 102
ÁGRIP VEGGSPJALDA / XII. VÍSINDARÁÐSTEFNA HÍ V 87 Yfirlit yfir áhrif sýklódextrína á leysanleika ýmissa tor- leysanlegra lyfja Dagný Hreinsdóttir, Porsteinn Loftsson, Már Másson Lyfjafræðideild HI dah3@hi.is Inngangur: Sýklódextrín eru hringlaga vatnsleysanlegar fásykrur sem mynda keilulaga fitusækin hólk þar sem fituleysanleg efni geta bundist. Pannig er hægt að auka vatnsleysanleika, stöðugleika og aðgengi ýmissa lyfja, en sýklódextrín eru frekar nýleg hjálparefni í lyfjagerð. Fléttustuðull (Kc) segir til um hversu vel lyfið binst sýkló- dextríninu og hversu stöðug bindingin er. Ýmislegt bendir til þess að betra sé að nota fléttumyndunarstuðul, complexation efficiency (CE), sem er margfeldi Kc og S() (leysni lyfs í hreinu vatni) til að meta hversu mikil og stöðug bindingin sé. Efniviður og aðferðir: Unnið var úr gögnum sem safnað hefur verið saman á undanförnum 10 árum, samtals 65 torleysanleg lyf, sjö mismunandi sýklódextrín og nokkrar gerðir af fjölliðum. Reiknað var meðal annars S0 með þremur mismunandi aðferðum. Einnig voru Kw og CE reiknuð fyrir öll lyfin, bæði með og án fjöl- liða. Mæld S0 gildi voru borin saman við fræðileg gildi, meðal ann- ars út frá jöl'nu Yalkowsky (logS()= 0,5-0,01 (Brm-25)-CLogP). Niðurstöður: S(), Kj.j og CE voru reiknuð með skekkjumörkum þar sem fleiri en eitt mælt gildi voru til staðar. Tölfræðileg óvissa í ákvörðun á S0 var töluverð og mun meiri en óvissan í hallatölu leysanleikaferla. Par sem hægt er að ákvarða CE eingöngu út frá hallatölunni (CE= slope/(l-slope)), en gildið á Kj., er ákvarðað út frá hallatölu og S0 (Kl:l= slope/S0*(l-slope)) var óvissan í CE mun minni. Alyktanir: CE gildi eru mun nákvæmari mælikvarði á getu sýkló- dextrína til að leysa upp lyf en bæði S0 og Kj.,. V 88 Augnlyf á duftformi Sveinn Hákon Harðarson', Hákon Hrafn Sigurðsson2, Guðrún Eva Níels- dóttir2, Jón Valgeirsson3, Þorsteinn Loftsson2, Einar Stefánsson14 ‘Læknadeild HI, 2lyfjafræðideild HI, 3Actavis hf., 4augndeild Landspítala sveinnha@hi.is Inngangur: Augndropar eru algengasta form augnlyfja, en þeir hafa ýmsar takmarkanir. Lítill hluti lyfs frásogast í augað, rotvörn er nauðsynleg og mörg lyf er ekki hægt að útbúa á dropaformi. Augnlyf á duftformi geta ef til vill aukið frásog til auga, minnkað rotvarnar- og geymsluvandamál auk þess sem gefa má flest lyf sem duft. Hins vegar er hætta á að duft erti augun og því var ert- ing af dufti könnuð í þessari rannsókn. Efniviður og aðferðir: Tímólól maleat dufti var skammtað í annað auga kanínu en hitt augað var viðmið. Prófað var bæði hreint tímólól maleat og frostþurrkað með PVP fjölliðu (2,4% af massa) í skammtastærðunum 1 mg (n=3) og 0,1 mg (n=6). Fjórar kanínur fengu 0,1 mg af hreina duftinu þrisvar á dag í átta daga. Roði á hvítu og magn slíms á yfirborði augna var metið blint til stiga af ljósmyndum (0-3, heil og hálf stig). Augun voru skoðuð í raufarsmásjá. Litaðar (H&E) sneiðar úr augum voru skoðaðar í ljóssmásjá að lokinni átta daga gjöf. Niðurstöður: Engin alvarleg eða óafturkræf merki komu fram um ertingu. Ekki kom fram munur á ertingu af hreinu og frostþurrk- uðu dufti. Roði á hvítu einni klukkustund eftir 1 mg skammt af hreinu dufti mældist 1,0 (1,0-1,5) stig (miðtala og bil, n=3). Roði í viðmiðunaraugum á sama tíma mældist 1,0 (1,0-1,0) stig. Einni klukkustund eftir 0,1 mg skammt af hreinu dufti mældist roði 1,5 (1,0-2,0) stig (n=6). Roði í viðmiðunaraugum á sama tíma mældist 1,3 (1,0-1,5) stig. Overulegur munur var á roða í viðntiðunaraug- urn og lyfjaaugum 24 klukkustundum eftir gjöf 0,1 mg eða 1 mg. Að lokinni átta daga gjöf reyndist enginn munur á augum sem fengu lyf og viðmiðunaraugum samkvæmt mati með raufarlampa- skoðun, á ljósmyndum og vefjafræði. Alyktanir: Rannsóknir á kanínum benda til þess að erting sé óveruleg af 0,1 mg skammti og óhætt sé að prófa tímólól maleat duft í mönnum. V 89 Dorzólamíð/sýklódextrín augndropar Þorstcinn Loftsson', Hákon H. Sigurðsson', Elínborg Guðmundsdóttir2, Þór Eysteinsson2, Margrét Þorsteinsdóttir3, Einar Stefánsson2 ‘Lyfjafræðideild HI, 2læknadeild HÍ, 3íslenskar lyfjarannsóknir ehf. thorstlo@hi.is Inngangur: Dorzólamíð er kolsýruanhýdrasahemill (CAI) og glákulyf. Dorzólamíð er torleysanlegt í vatni við pH 7,4 og því er sýrustig sérlyfsins (Trusopt® frá MSD, inniheldur 22,3 mg dorzól- amíð hýdróklóríð í einum ml) stillt á 5,65, en við það sýrustig er lyfiö katjón og því leysanlegt í vatni. Til að auka magn dorzól- amíðs sem frásogast af yfirborði augans inn í augað er seigjustig (viscosity) augndropanna aukið í 100 cps (seigfljótandi lausn) en við það eykst snertitími lyfsins við yfirborð augans. Þetta lága sýrustig og háa seigjustig Trusopt® augndropa leiðir til margvís- legra aukaverkana, svo sem sviða í augum, aukinnar táramynd- unar og þokusýnar. Markmið þessa verkefnis var að hanna dorzól- amíð augndropa sem hafa pH 7,4 og seigjustig um eða undir 5 cps (þunnfjótandi eins og vatn). Niðurstöður: Dorzólamíð myndar vatnsleysanlega fléttu með ýmsum sýklódextrínum. Búnir voru til tveir styrkleikar af augn- dropunum sem innihéldu 19,7 og 38,8 mg/ml af dorzólamíði. Vatnsleysanlegt en nokkuð fitusækið sýklódextrín (RMpCD) var notað til að leysa dorzólamíð upp í vatni, sýrustig augndropanna var 7,5 og seigjustigið 3 og 5 cps. Augndroparnir voru gefnir kanínum og magn dorzólamíðs í hinum ýmsu hlutum augans mælt 1,2,4 og 8 klukkustundum eftir gjöf lyfsins. Trusopt® augn- dropar voru gefnir til viðmiðunar. Þrátt fyrir lágt seigjustig augn- dropanna reyndist aðgengi dorzólamíðs frá augndropunum vera sambærilegt aðgengi dorzólamíðs frá Trusopt®. Mælanlegt magn dorzólamíðs var í bakhluta augans og sjóntauginni í að minnsta kosti átta klukkustundir eftir gjöf dropanna. Ekki varð vart við aukaverkanir í kanínunum eftir gjöf augndropanna. Alyktanir: Með hjálp sýklódextrína er hægt að auka sýrustig dorzólamíð augndropa úr 5,65 í 7,4 og draga úr seigjustigi augn- dropanna úr 100 cps í 3 til 5 cps án þess að draga úr aðgengi lyfsins. 102 Læknablaðið/fylgirit 50 2004/90
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116

x

Læknablaðið : fylgirit

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Læknablaðið : fylgirit
https://timarit.is/publication/991

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.