Tímarit Máls og menningar - 01.07.1946, Qupperneq 106

216
TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR
Hér með voru fjöldamorðin hafin. í september, október og nóv-
ember og framan af desember 1944 voru Gyðingahópar reknir
næstum daglega í gasklefann þrisvar sinnum á dag og 50—70 í
hverjum bóp. Við áætlum, að þessa mánuði hafi 30—40 þúsund
manns verið myrt í Stutthof, annað hvort í gasklefanum eða af
misþyrmingum, sulti og taugaveiki. Flestir hinna myrtu voru Gyð-
ingar, meirihlutinn konur og börn. Lögmálið, sem gilti um morðin,
var nefnilega það að nota vinnukraft Gyðinganna eins vel og lengi
og hentugt þótti. Þess vegna urðu konur og börn alltaf á undan í
gasklefann. Við höfðum oft séð heilar fjölskyldur upprættar, en
einum manninum hlíft vegna þess, að hann var iðnaðarmaður, t. d.
skósmiður eða því um líkt.
Sumarið 1944 voru um 5000 Gyðingakonur sendar frá Stutthof
til að byggja „austurvegg“ við Königsberg. Þær unnu nótt og dag
í vatni, sem tók þeim í bringu, sváfu úti á víðavangi eins og dýr
og fengu naumast nokkurn mat, aftur á móti svipu. Eina læknis-
stofnunin, sem þar þekktist, var líkbrennslustofa. Eftir nokkra mán-
uði voru aðeins nokkur hundruð á lífi. Þær voru sendar til Stutt-
hof með járnbrautarlest, lífs og liðnar í einni kös. Nokkrir Danir
störfuðu að því að flytja þessi lifandi lík úr aðallestinni yfir í
útbrautarvagnana. Spyrjið þá, hvað þeir hafi séð og þið munið fá
svo átakanlegar lýsingar, að ekki er hægt að setja þær á prent.
Loks var svo komið síðustu mánuðina, sem Stutthof var við líði,
að líkbrennslustofan hafði ekki við að taka á móti öllum þeim, sem
létu lífið, annað hvort í gasklefanum eða af hungri, misþyrmingum
og sjúkdómum aðallega af taugaveiki jafnt innvortis sem útbrota-
taugaveiki. Þó að líkbrennslustofan sæi fyrir 220 líkum á sólar-
hring, gerðist nauðsynlegt í október og nóvember að brenna líkin
á báli fyrir utan rafmagnsgirðinguna, sem lá utan um fangabúðirn-
ar. A þann hátt var 800 líkum brennt annan hvern dag í fyrrnefnd-
um mánuðum. Þennan tíma lá stöðugt fúl, kefjandi stækja af
brenndu holdi og sviðnum leggjum yfir fangabúðunum. Áður en
Rauði herinn gæti setzt um Stutthof brenndu SS-mennirnir þá
bragga, sem hinar sjúku og dauðvona Gyðingakonur höfðust við í.
Síðuslu mánuðina, sem við vorum í Stutthof, fóru opinberar af-