Tímarit Máls og menningar - 01.10.1969, Blaðsíða 92
Tímarit Máls og menningar
það er aumingja heimili; jeg vildi feginn gjöra því eitthvað gott, en — jeg
hef aðra sauði. Jeg hef nú 10 hörn í innsókn og 2 hér, og hef aldrei haft
eins góð og flink hörn, enda er jeg góður að segja til góðum krökkum en
ónýtur ónýtum. Jeg hamast í háfleygum hamförum þessa daga. Þú skyldir
heyra sálma, sem strax skulu gjöra þig skammrjóðan yfir því að þú ekki
löngu hefur fallið fram og tilbeðið — skóinn minn!
Nú ætla krakkaangao(r)manórurnar að fara og því er jeg ekki að predika
lengur ,yfir þér, það mun vera til lítils. — Þú segist ekki finna púðrið í
Fraters P og Kr.5 Það er vitlausast af hans verkum, og þó frá hans sjónar-
miði víða nærri sanni. Verst fer hann með Hvítas.guðsp.; það er hney(k)sli.
En — svona og enn hraparlegar fer „öll heilög ritning“ fyrir kaldri ratión.
Það er þó gaman, reyndar nokkuð kalt, að sjá það, sjá hvað verður úr
helgidóminum þegar búið er að slökkva á altarinu, taka klæðið af og kaleik
og brauð, en bera þar á borð handa — Einari í Syndakoti nóg til næsta máls
af virkilegri og veraldlegri fæðu, svo sem fiski, keti og folaldsfeiti! —
Árbókina sendi jeg, hvernig sem hún kemst.
Vertu nú blessaður!
Þinn sami
Matthias.
Til Valdimars Ásmundssoruir ritstjóra Fjallkonunnar
(Lbs. 3573, 4to—3582, 4to)
Akureyri 24—3—88
Góði vin!
Fr(ið)b(jörn) Steinsson6 óskar þess að jeg vildi hripa blaði þínu fréttir o:
fáeinar línur með hverri póstferð, og skal jeg gjöra það ef þú „antekur“ það.
Þó set jeg upp þá borgun að jeg fái F(jall)k(onuna) gratis, samt að jeg geti
komið tregðulaust í blaðið hálfum dálki, ef mér liggur á og mér dettur í
hug.7 Þannig datt mér t. d. í hug áðan að hripa meðf(yl)g(jandi) smágrein
um vesturfarirnar.8 Mér finst undarlegt eða óskiljanlegt hvernig öll blöðin
forgylla landsins eymd og baráttu. Jeg sé ekki betur en ástandið sé alveg
ófært og efast um að þjóðin eigi viðreisnar von Harðæris-demóralisatiónin
er meiri og liggur dýpra en það liggji almenningi í augum. Og Norðurlandið,
sem jeg hélt að væri betra, það er verra; hér t. a. m. á Akureyri og í „hlíð-
inni“ er allt fullt af atvinnulausu ruslfólki — kannske nokkuð síðan síldin
var — en hvemig það á að lifa sé jeg ekki. Um gjöld og skil er ekki að tala
186