Tímarit Máls og menningar - 01.11.1989, Side 41

Snorratorrek
hann benti á. Og nú skyldi Snorri borga fyrir greiðann, og það hafði
hann ekki lengi gert, hafði reyndar margt verið betur gefið í lifanda
lífi. „Hverjum gjgldum skal ek þar vit gjalda?“ - byrjaði hann dálít-
ið vandræðalegur, en stúlkan tók hjálpsöm af honum ómakið. „One
hundred and twenty seven krónur“ - sagði hún og Snorri taldi fram
peningana. Svo tók hann brauðsneiðina sína og kaffikrúsina og sett-
ist hjá töskunni sinni og hugði gott til næringarinnar.
En kaffið var heitara en hann hafði búist við. Forvitinn saup hann
vænan gúlsopa af þessum eftirsóknarverða drykk sem hann hafði
sannspurt að væri uppáhaldsdrykkur Ynga Tyrkjakóngs og allra
hans afkomenda. En hann fann ekkert bragð fyrir logandi sársauka í
brenndri tungunni, og honum varð það eitt til ráða til að bjarga því
sem óbrunnið var af koki og kverkum að spýta gúlsopanum út úr
sér yfir borðið og út á gólf.
Það var vægast sagt mjög óþægilegt.
Fólk leit á hann og margir glottu illgirnislega, sumir hlógu upp-
hátt. „Það ætti að banna þessum lýð að vera hér“ - sagði holdskarp-
ur bindindismaður og leit allt í kringum sig. En ljóshærða af-
greiðslustúlkan við kaffibarinn kom með tuskuna sína og þurkaði af
borðinu. „Drunk people are not allowed to be here“ - sagði hún
ströng en ekki óvingjarnlega.
„I am not drunk“ - hvíslaði Snorri á móti - „I just burnt my
tongue. I am so sorry.“
Þá varð stúlkan strax allt önnur í viðmóti og sótti honum glas af
köldu vatni og setti fyrir hann. „Where are you going?“ - spurði
hún og beið eftir svari.
„To Borgarfjörður" - sagði Snorri. „It is very kind of you.“
„The Reykholt bus is leaving in fifteen minutes" - sagði stúlkan
og benti honum á bláhvíta rútu fyrir utan. „You better hurry.
Good-bye“. Svo fór hún aftur að afgreiðsluborðinu og Snorri laug-
aði sviðna tungu sína í köldu vatninu.
„Griðka sjá en væna má vera af Katanesi eðr Kantaraborg“ -
hugsaði hann og lauk við brauðsneiðina sína. Svo tók hann töskuna
sína og gekk út að rútunni. Þar stóð fegurðardís með langar, fjólu-
bláar neglur og grænar sjatteringar umhverfis augun. Snorra varð
starsýnt á neglurnar og reyndar stúlkuna alla, því hún var í þröngu
439