Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.11.1989, Blaðsíða 49

Tímarit Máls og menningar - 01.11.1989, Blaðsíða 49
Snorratorrek „Ha?“ - sagði presturinn og skildi hann ekki. „Hver er fjándi sjá enn rassragi" - sagði Snorri og benti á Snorra- styttuna. „Who is that motherfucking bastard?“ - bætti hann við svo að ekkert færi á milli mála. Brosið datt af prestinum, hún lést hvorki heyra hann né skilja. „Þarna átt þú að búa“ - sagði hún og benti á húsaþyrpingu sem stóð þar fjær og togaði Snorra burt frá styttunni. En Snorri var forvitinn og stakk við fótum, eitthvað stóð á stöpl- inum, hann gekk nær og las. Snorri Sturluson 1179-1241 stóð þar. Þá fauk í hann. „Mprgu hafit þér á mik logit“ - hvæsti hann og gnísti tönnum. „En at skrimsl þat beri mitt heiti, þat er svívirða meiri en svá at ek fái þolat!“ „Komdu nú“ - sagði presturinn og brosið var aftur komið á sinn stað. - „Og hættu að tala eins og fornmaður. Við borðum klukkan sjö og leggjum mikið upp úr stundvísi. Matsalurinn er þarna á hæð- inni fyrir neðan.“ Snorri lét hana toga sig burt, en laumaðist til að líta um öxl og senda styttunni illt auga. Svo fékk hann skynditilsögn í sögu staðarins. „Hér andar sögunni úr hverju horni“ - byrjaði presturinn - „þótt enginn hafi setið hér merkari en Snorri.“ Þetta líkaði honum að heyra. „En þú hefur auðvitað komið hér áður og veist þetta allt?“ „Nei“ - laug Snorri af illri nauðsyn. „Þá sýni ég þér kirkjuna mína og Sturlungareitinn og gröf Snorra. Snorralaug og Snorragöng færðu að sjá eftir matinn.“ „Snorra hvat?“ „Snorralaugina og göngin! Veistu ekki hvað það er?“ „Nei.“ „Jú, sjáðu, Snorri var ákaflega hreinlátur maður og lét gera sér laug úr grjóti og leiða í heitt vatn. Þar sat hann löngum og skrifaði, eða þá að hann hugsaði og orti í lauginni." Ekki kannaðist Snorri neitt við það en mótmælti þó ekki. Satt best að segja var hann aldrei neinn vatnsköttur, en eftir að Skúli her- togi hafði ávítað hann fyrir líkamsþef og hirðuleysi í klæðaburði þegar hann var ungur maður og nýkominn að hirð hans, þá hafði hann ávallt gætt þess að vera þokkalega til fara, amk. þegar hann var erlendis. 447
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.