Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.10.2011, Blaðsíða 202
202
sársaukans og ásækir viðkomandi. Það sýnir að maður öðlast ekki vellíðan
með því að viðhalda sektartilfinningunni og að maður getur ekki leitað að
sakleysi í lygum og þögn.
Bókmenntaverk Carrères eru sérlega sjálfhverf sköpun þar sem allar
bækur hans fjalla, á einn eða annan hátt, um leyndarmál sem ásækir hann.
Leyndarmálið er nú opinbert, rithöfundurinn virðist finna innri ró, og
snýr nú ásjónu sinni að „lífi annarra“.68 Þannig afhjúpar hann „dýrðlega
mótsögn“ sem Louis Lavelle varpar ljósi á: „Ef ég hætti að horfa á sjálfan
mig og lít þess í stað á samferðamenn mína þekki ég sjálfan mig áreynslu-
laust; það er, þegar ég hætti að eltast við mína eigin velsæld og leita þess í
stað eftir hamingju hins, þá finn ég loks mína eigin.“69
Þýðandi Geir Svansson
úTDRÁTTUR
Leyndarmál franska rithöfundarins Emmanuels Carrère afhjúpuð
Í verki sínu Un roman russe segir franski rithöfundurinn Emmanuel Carrère frá vel
geymdu fjölskylduleyndarmáli. Hann greinir einnig frá því að allar fyrri bækur hafi
hann skrifað undir áhrifum frá þessu leyndarmáli, sem hefur verið mikill áhrifamátt-
ur í lífi hans og ritstörfum, leyndarmál sem hann hafði enga stjórn á áður en hann
ákvað að svipta af því hulunni. Í greininni er sýnt hvernig líta má á leyndarmál sem
drifkraft í bókmenntasköpun og hvernig þessi sköpun á þátt í að móta sjálfsmynd
höfundarins.
Lykilorð: bókmenntir, fjölskylda, minni, leyndarmál, sjálfsmynd, ábyrgð.
ABSTRACT
Emmanuel Carrère’s Secrets Revealed
The French writer Emmanuel Carrère reveals a family secret in his novel Un roman
russe, a secret concerning his grandfather. Also, he affirms that all his former novels
68 Sbr. nýjustu skáldsögu Emmanuels Carrère, D’autres vies que la mienne, París:
P.O.L, 2009, en í henni segir frá tveimur fjölskylduharmleikjum: annars vegar er
um dauða lítillar stúlku að ræða en hins vegar fráfall ungrar móður. Höfundurinn
mærir fyrirmyndarfjölskyldur sem sýna hugrekki andspænis mótlæti og eru þrátt
fyrir allt trúar hugsjónum sínum.
69 Louis Lavelle, L’erreur de Narcisse, París: Grasset, 1939, bls. 167.
NATHALiE TRESCH