Glóðafeykir - 01.11.1974, Blaðsíða 46

46
GLÖÐAFEYKIR
Velkominn þú værir kæri';
vel þá líka á því færi
að á 2,'lasi ætti és; tár.
Þar ég vildi sjálfur sýna
sömu tryggð við ættjörð mína
02 fósturmold um æviár.
Þarna hef ég frjálsum fóturn
fetað eftir grónum rótum,
týnt upp gull með léttri lund.
Þar hafa mín augu unað,
eldfjörug með leifrti brunað
þegar nætur brá ég blund.
Hér é2 vildi hníga í völlinn
o o
hinztu þegar glímutröllin
fleygja mér í feigðargröf.
Vildi ég þá hugarhljóður
hafa hjá mér traustan bróður,
leiðtoga um ljóssins höf.
Þakkar þér nú óðinn allan
aldinn karl með hæruskallann
og drengskapar orð þín góð.
Leirgerðar að bóli bjarta
berðu kveðju mér frá hjarta —
söngva minna síðsta óð.
Sættust þeir félagar heilum sáttum og drukku velfarnaðarminni
Jóns heima hjá ritara, í kaffi og brennivíni, í fundarlokin.
Oft var heitt í fundarsalnum, eins og næsta vísa ber með sér.
Var hún send nefndarmanni Skarðshrepps, en hann sat undir glugga.
Vísuna orti nefndarmaður Hofshrepps, Jón Jónsson á Hofi:
Hér er ýmis of eða van
— ólíft hvítum hröfnum.
Opnaðu gluggann Árni Dan
áður en vér köfnum.