Glóðafeykir - 01.11.1974, Blaðsíða 51

GLOÐAFEYKIR
51
Fallnir félagar
Stefán Ólafur Sigiirfinnsson, bóndi á Innstalandi á Reykjaströnd,
lézt þ. 7. dag janúarmánaðar 1967 með sviplegum hætti.
Hann var fæddur að Meyjarlandi á Reykjaströnd 7. ágúst 1897
og átti heima þar og á næsta bæ, Innstalandi,
alla ævi. Var faðir hans Sigurfinnur, bóndi
á Meyjarlandi Bjarnason, síðast bónda á
Daðastöðum á Reykjaströnd, Þorfinnssonar
bónda á Hryggjum í Staðarfjöllum, Jóns-
sonar. Móðir Stefáns og kona Sigurfinns var
Jóhanna Sigurðardóttir bónda á Kjartans-
stöðum á Langholti, Jónassonar bónda á
Hamri í Hegranesi, Sigurðssonar, og konu
hans Elísabetar Aradóttur bónda á Ingveld-
arstöðum ytri á Reykjaströnd.
Stefán óx upp í föðurgarði til fullorðins-
ára. Hafði bú á Innstalandi 1922—1934, en
bólfestu á Meyjarlandi. Tók við búi þar 1934 og bjó þar lengstum
síðan ásamt bræðrum sínum tveim, svo 02; einnis; á Innstalandi frá
1939 óslitið til æviloka. Hann var ókvæntur og barnlaus, en bjó með
móður sinni fyrst og síðan systrum um árabil. Hann var hygginn og
traustur bóndi, hafði löngum allstórt fjárbú og bjó við góð efni.
Stefán var tæplega meðalmaður á vöxt, þéttur á velli, hýreygur
að jafnaði og brosmildur, en þó svipbrigðamaður nokkur, dulur og
innhverfur og eigi við allra skap. Hann var ágætlega greindur en
sérstæður um margt, hirti lítt um að fara troðnar slóðir, málafylgju-
maður og lögvís, þrályndur nokkur, sannfæringarheill og hélt fast
á því máli, er hann taldi rétt vera, og gilti þá einu við hvern var að
eiga; átti það og til að beita meinlegri hæðni. Hann átti sér andstæð-
inga og einlæga vini. Hann var viðkvæmur í lund og auðsærður, en
trygglyndur, vinfastur og frábærlega hjálpsamur þar sem hann taldi
þörf á vera, mikill drengskaparmaður. Stefán var trúhneigður mað-
ur, haukur í horni öllum smælingjum, sérlega barngóður og hafði