Glóðafeykir - 01.11.1974, Blaðsíða 73

GLÓÐAFEYKIR
73
Sviðningi Halliðasonar, Jónssonar, og ráðskonu hans Guðrúnar
Guðmundsdóttur, alsystur Jóns bónda á Stekkjarflötum og Hofi, sjá
þátt af honum í Glóðaf. 1970, 11. h. bls. 66. Var Jónína áður gift
Sölva Kjartanssyni, bónda á Sviðningi, en hann fórst í snjóflóði 23.
des. 1925. Þau Hermann og Jónína bjuggu
á Miklahóli til 1966, en brugðu þá búi og
fluttu til Reykjavíkur. Þau eignuðust ekki
börn.
„Snemma kom fram hjá Hermanni
óvenjuleg hagsýnisgáfa og sterk hvöt til
smíðanáms, svo að það vakti undrun
margra, hve hann á barnsaldri og án smíða-
tækja gat gert haglega hluti og lagfært
muni, sem slitnað höfðu og aflaga farið.
Og þótt hann að loknu smíðanámskeiði
stundaði búskap, þá vann hann að smíðum
og byggingum jöfnum höndum meðan hon-
um entist heilsa. Hann var smíðakennari á Hólum 1934—1946. . .
Hann reyndist mörgum hin mesta hjálparhella við viðgerðir og ný-
smíði, svo að hann hlaut að láta eigin hag verða afskiptan. Segja
mátti að Hermann væri ákallamaður í heimasveit sinni, enda var
hann svo hollviljaður, að hann kaus að leysa hvers manns vand-
ræði. . . Hermann var fáskiptinn og venjulega fámáll, þó hlýr væri
í samstarfi og samskiptum, svo að með honum var jafnan gott að
vera. Dagfarsprúður var hann og dagfarsjafn. Ég heyrði hann aldrei
leggja nokkrum manni neitt til ámælis, því að hann var ætíð fund-
vís á það bezta, sem í hverjum manni bjó. Stilling hans í blíðu og
stríðu var sérstæð. Grandvarleiki 02: hófstillins; einkenndi skapaærð-
ina...“. (Kolb. Kr.).
Hermann á Miklahóli var góður meðalmaður á vöxt og þrekleg-
ur; bjartleitur, myndarmaður í sjón. Hann var vinsæll maður af öll-
um og átti hvers manns traust.
Hinrik Sveinsson, unglingspiltur á Hafragili á Laxárdal ytra, lézt
þ. 21. jan. 1968.
Hann var fæddur 2. des. 1950. Foreldrar: Sveinn bóndi á Hafra-
gili Bjarnason, bónda á Grímsstöðum í Svarárdal fremra, Krist-
mundssonar bónda í Melrakkadal í Víðidal vestra, Guðmundsson-
ar, og kona hans Helga Hinriksdóttir bónda í Úlfsstaðakoti (nú