Þjóðmál - 01.09.2009, Blaðsíða 37

Þjóðmál HAUST 2009 35
setja efnahagslega fyrirvara sem skilyrði
fyrir ríkisábyrgðinni .
Í þjóðhagslegu samhengi er alveg sama
hvernig á það er litið að ef þjóð þarf að
borga sem nemur hátt í fjárlögum eins
árs hefur það víðtækar afleiðingar fyrir
starfsemi þjóðarbúsins . Skiptir engu þó
borgað sé á löngum tíma, afleiðingin er
undir öllum kringumstæðum meirihátt-
ar kaupmáttarskerðing . Sætir furðu hve
Jóhanna Sigurðardóttir og Stein grím ur J .
Sigfússon hafa látið sig þetta litlu varða .
Þau eyða mestu púðri í að kenna Sjálf-
stæðisflokknum og síðustu ríkis stjórn inni
sem hann veitti forystu um það sem aflaga
hefur farið . Vill þá gleymast að Jóhanna og
flokkur hennar, Samfylkingin, sátu í þeirri
ríkisstjórn .
Gagnrýni á samningana hefur komið
úr öllum flokkum . Sú gagnrýni sem hefur
komið fram úr armi Ingibjargar Sólrúnar
innan Samfylkingarinnar, m .a . frá Helgu
Jónsdóttur og Kristrúnu Heimisdóttur,
sýnir að sá armur telur að Svavar, Stein-
grímur og Jóhanna hafi klúðrað málinu .
Var grein Kristrúnar sérstaklega hörð og
vart hægt að túlka hana öðruvísi en sem
árás á Össur Skarphéðinsson, Jóhönnu
og Steingrím J . Líklega er verið að leggja
grunninn að því að Ingibjörg snúi aftur í
stjórnmálin .
Hvernig og hversu mikið er borgað?
Liggur ekki beint við að greiða skuldir Lands bankans með eignum bankans .
Mörg um þykir þetta sjálfsagt mál, en ekki
ís lensku samninganefndinni . Samn inga-
nefndin virðist hafa samið af sjálfs dáðum
og án skyldu um að breyta kröfuhafa röð-
inni gagnvart þrotabúi Landsbankans með
sérstöku hliðarsamkomulagi sem fékkst ekki
gert opinbert fyrr en eftir mikla eftirfylgni .
Var þá orðið ljóst að samninganefndin sjálf
áttaði sig á því að starf hennar þoldi ekki
dagsljósið . Reynt var ítrekað að koma í
veg fyrir að alþingismenn og almenningur
fengju öll skjöl málsins í hendur .
Gekk Indriði Þorláksson svo langt að
hann sagði ósatt í frétt Morgunblaðsins
þegar hann hélt því fram að ekkert
hefði verið samið um kröfuhafaröðina . Í
sömu frétt var talað við Eirík Tómasson
prófessor og birtur kafli úr samningnum
um nákvæmlega þetta atriði . Sendi ég
Indriða og yfirmanni hans Steingrími J .
Sigfússyni tölvupóst þar sem ég óskaði eftir
skýringum á þessu . Engin voru svörin .
Samningurinn er ekki í samræmi við
ís lensk lög . Eignum Landsbankans á að
að ráðstafa í samræmi við íslensk lög og
venjur um gjaldþrotaskipti . Úr þrotabúi
Landsbankans skal úthlutað upp í for-
gangskröfu innistæðueigandans . Sú krafa
er forgangskrafa samkvæmt gjald þrota -
skipta lögunum . Greiðsla íslenska trygg-
inga sjóðs ins upp í kröfuna jafngildir allt
að 20 .887 evrum samkvæmt lögum um
sjóðinn . Við greiðsluna „yfirtekur hann
[tryggingasjóðurinn] kröfu kröfu hafa
á hendur“ Landsbankanum . Þessu til
viðbótar, sé dæmi tekið af Bretlandi, greiða
bresk stjórnvöld innistæðueigandanum
sam kvæmt breskum reglum allt umfram
20 .887 evrur og að 50 .000 pundum og
innleysa frá innistæðueigandanum sam-
svar andi hluta kröfunnar . Krafa umfram
50 .000 pund verður áfram forgangskrafa
inni stæðueigandans en nýtur ekki trygg-
ingar . Íslenski tryggingasjóður inn ábyrgist
þannig aðeins fyrstu 20 .887 evrurnar en
ekkert umfram það .
Þessi aðferðafræði við úthlutun var
staðfest með áliti hæstaréttarlögmannanna
Harðar F . Harðarsonar og Ragnars H . Hall
hjá Mörkinni – lögmannsstofu . Innlausn
erlendra ríkja á innistæðukröfum skiptir
ekki máli og ekki heldur setning hinna