Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.05.2016, Page 196

Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.05.2016, Page 196
195 sýnileikans er algjör. Engin kynlífsathafnanna heldur áfram án sjónræns og framvindulegs rofs, engin þeirra varir lengur en í nokkrar langar mín- útur áður en annað hvort viðnám konunnar eða klipping kvikmyndarinnar brjótast inn og rjúfa athöfnina sem er að reyna að eiga sér stað. Af hverju ertu að hætta? Sjúgðu. Ekki hætta. Sjúgðu tittlingana. Hún hleypur út úr rammanum – er dregin aftur inn. Þeir hrinda henni út úr rammanum og draga hana aftur inn. Ofbeldisskipunin: „Opnaðu munninn.“ Tökumaður sögunnar, rödd sinnar eigin veiku mótspyrnu, tjáir efasemdir um ánægju fórnarlambsins, óróleika yfir mögulegum lagalegum afleiðingum, og orðar annan ósigur og hindrun inngöngunnar, áhyggjur sínar af hnefa: „Ég held að þetta sleppi ekki.“ Færðu djöfulsins andskotans fæturna á þér í sundur. Mjög seint í atriðinu, meðan hún brýst um, þessi áfellisdómur: „Þú ert að berjast of djöfulli mikið.“ Ásökunin beinist að gráu svæði milli leikkonunnar og hlutverksins, milli sjálfsverunnar og líkamans, og vekur upp spurninguna: Hver ætti ekki að berjast svona mikið? Hún beinist að minnsta kosti ekki síður að þessum ótrúlega þrjósku hnjám en einhverjum ákveðnum aðila með ákvörðunarvald. Fölir holdleggirnir þrýstast saman, mynda kross. Þessi mótspyrna er formlögmál; hún felur í sér spennu og hindrun og gerir það að verkum að textinn rýfur sjálfan sig, leiðir af sér óreglulegan og höktandi takt valdbeitingar og neitunar í hvert sinn sem átök eiga sér stað. Klámfengna skipunin rennur saman við þá ofbeldisfullu: Opnaðu munninn. Kraftarnir sem hreyfa og spenna upp, loka og sveigja, rjúfa slétt og fellt yfirborð kynlífsins. Hver hreyfing hindrar og fjarlægir í senn sjónrænt við- fang hins klámfengna ásetnings. Kröfu klámsins er mætt með líkamlegu viðnámi: hin ofsafengnu átök um inngöngu í líkamann verða að form- vandamáli fyrir sýnileikann sjálfan. Nei er þrátt fyrir allt meira en bara rof á því mikla, langa „og já sagði ég já ég vil það Já“ sem tilheyrir hinni tak- markalausu, klámfengnu útópíu (með fullri virðingu fyrir Molly Bloom); nei eyðir mótspyrnuleysinu í eitt skipti fyrir öll.20 Það setur mörk í sömu andrá og reynt er að fara yfir mörkin. Neitunin skapar vanda í myndinni af því að líkamleg niðurstaða hennar er spriklandi röskun á því sjónræna aðgengi sem er hliðstæða og afleiðing kynferðislegs aðgengis. Með öðrum orðum verður sýnileiki líkamans, að utan og innan, að lúta í lægra haldi fyrir hinni slitróttu þvinguðu inngöngu í kvikmyndun annars nauðgunar- hlutans. Þar sem fótleggir og varir eru opnaðar nauðugar í öðrum hlut- 20 [Hér er stuðst við íslenska þýðingu Sigurðar A. Magnússonar á Ódysseifi eftir James Joyce.] GRÓFiR DRÆTTiR
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136
Page 137
Page 138
Page 139
Page 140
Page 141
Page 142
Page 143
Page 144
Page 145
Page 146
Page 147
Page 148
Page 149
Page 150
Page 151
Page 152
Page 153
Page 154
Page 155
Page 156
Page 157
Page 158
Page 159
Page 160
Page 161
Page 162
Page 163
Page 164
Page 165
Page 166
Page 167
Page 168
Page 169
Page 170
Page 171
Page 172
Page 173
Page 174
Page 175
Page 176
Page 177
Page 178
Page 179
Page 180
Page 181
Page 182
Page 183
Page 184
Page 185
Page 186
Page 187
Page 188
Page 189
Page 190
Page 191
Page 192
Page 193
Page 194
Page 195
Page 196
Page 197
Page 198
Page 199
Page 200
Page 201
Page 202
Page 203
Page 204
Page 205
Page 206
Page 207
Page 208
Page 209
Page 210
Page 211
Page 212

x

Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar
https://timarit.is/publication/1098

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.