Tímarit Máls og menningar - 01.02.2012, Qupperneq 53

K o n a f e r u n d i r va t n
TMM 2012 · 1 53
Þá má einnig nefna sterka senu sem gerist í Reykjavík, þegar hinn ill-
yrmislegi Páll Þórðarson, þá orðinn ræsisróni í sunnansollinum, sér
óvænt Nautaflatafjölskylduna á götu í miðbænum. Og hér kemur
loksins lýsing:
Bls. 2053:
„Ójá, þetta er nú konuskepnan. Ekki ósköp þrælkunarleg, sýnist manni. And-
litið er eins og því hefði verið stungið ofan í mjólkurtunnu. […] Hvað svosem
skyldi það að vera að gera hér í Reykjavík, þetta pakk? […] Þetta er víst sonurinn,
einbirnið. Alveg eins og maður sjái sundurskotinn hausinn á honum Friðriki
kaupmanni.“
Aðeins stór höfundur getur liðið að svona sé talað um fólk sem hann
hefur skrifað um 2000 blaðsíður.
Fræg er líka flott athugasemd um Ameríku:
Bls. 618:
„Ameríka er nú áþekkust himnaríki, að mér finnst,“ sagði Katrín. „Það eru
fögur fyrirheit, en það eru fáir sem geta sannað þá alsælu.“
Ég veit satt að segja ekki hvort finna megi betri uppsúmmeringu á því
ágæta landi.
Að lokum ber síðan að nefna Ketilríði en persónan sú verður að
teljast eitt af afrekum íslenskrar bókmenntasögu. Þar hefur höfundur
skapað heilt eldfjall, tröllaukinn karakter sem heltekur söguna og huga
lesandans af svo miklu afli að leita verður til mjög stórra höfunda eftir
samanburði. Svo mikill og stór er lífskrafturinn í þessari skáldsagna-
persónu að kerlingin bókstaflega tekur mann hálstaki, maður finnur
líkamlega fyrir henni. Mig dreymdi hana í þrjár nætur að lestri loknum.
Kannski er Ketilríði best lýst í þessari stuttu setningu: Bls. 697: „Svo
kyssti hún Sigþrúði svo fast að hana verkjaði í andlitið.“
Sagt hefur verið um Rómeó og Júlíu að höfundurinn hafi orðið að kála
eftirlætinu sínu, hinum ofurmælska og ofurskemmtilega Merkútsíó,
strax í þriðja þætti, annars hefði hann stolið öllum senum eftir það.
Konan frá Lundi virðist hafa lent í sömu vandræðum með Ketilríði og
jarðar þessa meistarasköpun sína áður en hún yfirtekur Dalalíf.
Kerlingin sú er einn dévoðans húmor út í gegn. Fyndni er annars
sjaldan í forgrunni sögunnar en liggur þó undir mörgum senum einsog
hundur undir rúmi og rýkur svo upp með gelti á stöku stað. Kaflinn
þar sem rauðhærðar systur Sigurðar birtast skyndilega í Hvammi með
hávaða og hundrað spurningum er fyndinn, sem og lítið atvik í fyrr-
nefndri lýsingarathöfn í kirkjunni á Nautaflötum. Siggi hefur um skeið