Tímarit Máls og menningar - 01.09.2017, Síða 29

Þ r í r M á r a r
TMM 2017 · 3 29
Þar er farið að þrengja að Jagó og áformum hans farin að standa ógn frá
eiginkonunni. Hann vill þagga niður í henni og gefur henni þessa skipun:
Speak within doors.
4.2.150
Matthías:
En, hafðu’ ei svona hátt!
Helgi:
Ekki að hrópa.
Hallgrímur:
Innirödd.
Sem mér þykir algerlega brilljant lausn. Fyrir utan fyndnina sem fæst með því
að láta Jagó tala mál hins milda uppalanda og leikskólakennara við Emilíu
á þessum stað, þá fylgir Hallgrímur hér frummálinu næstum nákvæmlega.
Skömmu síðar stappar Jagó stálinu í hina örvæntingarfullu Desdemónu,
sem skilur ekkert í háttalagi eiginmannsins, og segir:
I pray you, be content, ’tis but his humour;
The business of the state does him offence
And he does chide with you.
4.2.168–170
Matthías hefur þetta:
Æ, verið hægar; þetta er eintómt uppþot,
hann reiðist út úr ríkismálefnunum
og jagast því við yður.
Helgi:
Allt með ró! þetta’ er aðeins skapgerð hans.
Stjórnmálin æsa hann upp; svo lætur hann
allt bitna’ á yður.
En Hallgrímur sækir orðalag beint í nútímann:
Sýnið nú ró, hér sakast má við skap hans;
Stjórnmálalegur ómög’leiki angrar
sem hann svo tekur út á yður.
Þetta er smellið, og vakti vafalaust hlátur í leikhúsinu, en velta má því fyrir sér
hvort það sé þess virði að afvegaleiða athygli og innlifun áhorfenda á þennan
hátt. Stinga Bjarna Benediktssyni inn í hugskot þeirra til að deila þar rými