Þjóðmál - 01.06.2020, Side 24

22 ÞJÓÐMÁL Sumar 2020
Staðreyndin er sú að við höfum ekki borið
gæfu til að standa vörð um mikilvægustu
útflutningsvöru okkar þannig að aðrir sjái
verðmæti hennar. Sjávarútvegurinn hefur til
þessa byggt upp öflugt net af dreifiaðilum
beggja vegna Atlantshafsins sem þekkja
gæðin en hafa engan hag af því að halda
uppi frekari sannindum gagnvart neytendum
um þau verðmæti sem við erum að afhenda
þeim.
Í nýlegri könnun sem Íslandsstofa lét fram-
kvæma um viðhorf til Íslands og neytenda-
vara héðan kemur fram að neytendur á
erlendum mörkuðum sjá íslenskar vörur í
jákvæðu ljósi og hefur sú tilfinning þeirra
vaxið samhliða aukinni vitundarvakningu um
Ísland sem ferðamannastað.
Þannig sögðust 26% svarenda könnunarinnar
sjá íslenskar vörur í jákvæðu ljósi árið 2011 en
árið 2019 var þetta hlutfall komið upp í 68%,
eins og fram kom í viðtali við Daða Guðjóns-
son, verkefnastjóra á sviði viðskipta þróunar
hjá Íslandsstofu, í 200 mílum 7. febrúar
síðastliðinn. Í þessu sama viðtali er haft eftir
Daða að þekking neytenda á gæðum íslensks
fisks fari minnkandi með hverri nýrri kynslóð
og segir hann að „þróunin er mjög greinileg í
Bretlandi þar sem meira en fjórðungur elstu
svarenda nefnir Ísland sem upprunaland
hágæða sjávarafurða, en hlutfallið lækkar
svo jafnt og þétt með aldri og nefna aðeins
5% fólks á aldursbilinu 21-34 ára íslenskan
fisk á meðan um 12% fólks í sama aldurshópi
vita að Noregur framleiðir gæðafisk“. Vel að
merkja er Bretland bæði í sögulegu sam-
hengi og enn í dag sterkasti markaður okkar,
samanber eftirfarandi yfirlit frá Samtökum
fyrirtækja í sjávarútvegi (Mynd 1).
Mynd 1 - Skjáskot af radarinn.is/Utflutningur/Vidskiptalond.
Tíu stærstu viðskiptalönd Íslendinga með sjávarafurðir, miðað við verðmæti. Um 75% af útflutningsverðmæti sjávarafurða
fóru til þessara tíu landa á árinu 2019. Jafnframt má sjá af hlutdeild annarra landa, sem var 25% á árinu 2019, að hlutdeild
tíu stærstu hefur aukist töluvert á undanförnum árum. Bretland hefur verið og er stærsta viðskiptaland Íslendinga með
sjávarafurðir, en þó er vægi þess markaðar ekki nærri eins mikið og það var á árum áður. (Heimild: Hagstofa Íslands).
Að losa sig við vöru og skilja örlög
hennar eftir í höndunum á þeim
sem hafa engan hag af því að gera
veg hennar sem mestan er ekki
árangur miðað við allt sem við
vitum og eigum að geta skilið.