Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.2012, Side 93
Seley við Reyðarfjörð
Æðarkolla á hreiðri. Ljósm. Skarphéðinn G. Þórisson.
Það sem helst vakti athygli var stór hópur
af gæs í felli, líklega 50-100 talsins, sem
hraðaði sér undan og á sund þegar bátur okkar
nálgaðist. Skýrir það með öðru hversu snoðinn
gróður reyndist vera í eynni, einkum allt grasa-
kyns, þannig að greining til tegunda reyndist
torveld á staðnum.
öllum gróðri að heita má; þar við bætist,
að drykkjarvatn er mjög lélegt í eynni,
einkum er þurrkar ganga.
í sóknarlýsingu sinni 1843 segir Hallgrímur
Jónsson prestur á Hólmum eftirfarandi í
frásögn um Seley:14
Æðat'varp í Seley
í frásögn sinni afkönnun á landshögum 1775-
1777 segir Olavius að í hólmunum 5 sem
heyri til prestsetrinu Hólmum í Reyðarftrði
verpi teista, kría, æðarfugl og lundi, og síðan
orðrétt:13
Fyrrum er sagt, að fuglar þessir hafi orpið
í Seley, sem liggur úti í hafi nálægt einni
sjómílu undan Krossanesi, en þeir hafa
flúið þaðan smám saman vegna vaxandi
særóts og brims, sem gekk yfir eyna,
einkum á vetrum, og kvað hafa eytt þar
Þar mætti og líklega verða gott æðarvarp
ef ekki væri so erfítt að verja það fyrir
vörgum og óhlutvöndum mönnum, og hafa
aldrei hingað til orðið nein not að því, þar
eð enginn hefir haft enn þann mannskap
að láta mann vera þar stöðugt út í til að
gæta varpsins.
í Austfjarðalýsingu Guttorms Pálssonar
(1778-1860) prests á Hólmum og síðar í
Vallanesi, saminni upp úr 1856,15 eru taldar
upp varpstöðvarfyrirAustfjörðum en Seleyjar
í engu getið í því samhengi. Hinsvegar segir
13 Ólafur Olavius. Ferðabók II, s. 126.
14 Múlasýslur. Sýslu- og sóknalýsingar, s. 372.
15 Guttormur Pálsson. Austfjarðalýsing, s. 43-89.
91