Bibliotheca Arnamagnæana - 01.12.1957, Blaðsíða 212

210
som ei opptakt til det som eigenleg skal seiast. Det same kan vi sjå der den
fråskilde delen er mindre poengtert. Formelen er d pd leid, som i B støtt
tener til varsam innleiing i ein samtale der ein kan venta motbør, er såleis
fråskild kvar gong: 215-30, 76-7<22'23, K 2024~25, 229>31, M 4619.
Ei litt tvikande innleiing føre det avgjerande ordet har vi og i ekki er
pvi at leyna K 1931, og i M pykki per pat vist 199, pat kann vera 4714.
Oftast er det likevel vanskeleg å sjå nokon serskild logisk grunn til frå-
skiljinga av fremre lekken, bortsett frå at denne lekken kan tena til
„opptakt". Jfr. døme som i M-t tveir eru til 4810, ger kvart er pu vill
634, nu skaltu {ara 691, svd pykki mer 7012, i K-t pvi 5029. Funksjonen
som eit slags opptakt til resten av replikken er kan henda grunnen til at
den delen som står framføre innskotet, jamt er stuttare enn den seinare
delen. Vi har likevel og ymse døme på innskot etter ein sers lang fyrste
del. Fler høver Netter’s motivering av innskotet som eit slags pause serleg
godt, såleis desse stadene, i M-t: 455'6, 595, 6517, i K-t: 2028. Siste
påbyrja setninga, eller del av setning, framføre desse innskota kan likevel
takast for opptakt. Pause med fullstendig avbrot i talestraumen har vi i
håe tekstene 619'10’26_28, i M-t 605-6. Innskoten t.utm. kan og stå
mellom to like sjølvstendige og vektige replikkdelar, såleis i M 251, 3018,
3212 (1. gong), 3815, 444, 494, i K 2223-24.
Der t.utm. er innskoten i replikken, vert ikkje replikkane skiide ved
den pausen som t.utm. elles representerer, men får høve til å gripa beint
inn i einannan slik at den psykologiske samanknytinga vert så å seia full-
komen. Dette er uttrykk for den same tendensen til intim indre logisk og
psykologisk samanknyting som viser seg i det tide bruket av dialogisk
responsjon, og i det heile i alle dei stilistiske sambindingsmåtane som er
påpeika tidlegare. Serleg slåande døme på at ei rad slike sambindings-
middel er tekne i bruk samstundes, har vi i samtalen mellom <5f. og O. i
kap. 5 og 6f. og domarane i kap. 6 i M-t.
M-t har i alt 58 døme på innskoten t.utm., K-t 34 døme. Jamvel om
ein tek omsyn til at omfanget av dir. tale i K-t berre er ca. 5/6 av om-
fanget i M-t, vert mengda av døme ein god del større i M-t enn i K-t.
Dette er sikkert ein av grunnane til at M-t ofte kjennest ledigare og
livlegare.
Ettersett t.utm. finst tilsvarande i båe tekster på desse stadene:
228-9. 30, 368,20-21; 4216, 29) 4818 og 4918( 5015,29 (1. g0ng), 5015,29
(2. gong). Ettersett t.utm. berre i M: 1015, 295, 3010, 3012, 3017, 3117,
329, 3211, 3216, 3220-331, 339 (1. gong), 339 (2. gong), 367-8, 368,