Bibliotheca Arnamagnæana - 01.12.1957, Blaðsíða 227

225
Laxdoela s....................... 1 gonger
(Isl. fornr. V 15)
Njåls s............................ 1 -
(Isl. fornr. XII 406)
Grettis s.......................... 2 —
(Isl. fornr. VII 124, 142)
Sverris s.......................... 2 —
(Utg. 1920 s. 325, 526)92
Morkinsk.......................... 22 —
(Utg. 1932 s. 222~3 - i utfylling frå Flat.,
583, 10220, 18026’28, 18419, 19114 -her ap-
pellativ brukt som namn, 20015'16 — her ap-
pellativ, 20219, 20516, 219i<>, 22P, 224«,
23325, 23711- 24, 25513-14, 2561«, 2584,
36128 - her appellativ, 40922, 44630)
Døme finst og i Heimskringla.
L. Holm-Olsen seier: „Om denne konstruksjonen gjelder visstnok---------
at når den brukes i sagalitteraturen, er det oftest på steder der stilen har
et (tilsiktet?) „folkelig" preg“93. „Folkeleg" og „munnleg" treng som
nemnt ikkje vera det same. Likevel trur eg L. Holm-Olsen i dette tilfeltet
like godt kunne ha sagt „preg av folkelig fortellestil". For denne konstruk-
sjonen høyrer fyrst og fremst heime i talemål, både i norsk og islandsk.
Når han vert nytta i skrift, gjev han stilen ein uhøgtidleg, kvardagsnær
dåm. Minst merkar ein dette i nynorsk skriftmål, meir i norsk bokmål
og islandsk.
I M-t finst denne konstruksjonen fire gonger, støtt i innskoten tale-
utmerking: segir hann (Jfeigr 3212~l3, 455-6, 537, segir hann Gellir
5110-11. Ein kan merka seg at den delen av replikken som står framanfor
taleutmerkinga, kvar gong er eit utrop, ja eller nei. Det kan vanskeleg
vera tvil om at det innskotne hann her skal tena til å framhevja den munn-
lege tonen som interjeksjonen har slegi inn på. Både innhald og innram-
ming dreg i same lei, og kjensla for dette munnlege vert så mykje varare
av di stilen utanfor dialogane elles er så klårt litterær.
I K-t er kontrasten mellom litterær stil i rammeforteljinga og munnleg
B Etter L. Holm-Olsen: Studier i Sverres saga s. 80.
” Same arbeid og stad.
15 Bibliotheca Arnamagnæana, XVIII