Úrval - 01.08.1947, Side 9

Úrval - 01.08.1947, Side 9
MOZART — TÖFRAMAÐUR 1 TÓNHEIMUM 7 töfrandi tónum. En ,,Bon Gio- vanni“ er einnig harmleikur, og hann ber ótvírætt vitni um dramatíska hæfileika Mozarts. Fagnaðarlætin og endurtekning- ar á frumsýningunni voru svo miklar, að hún stóð yfir í sex tíma í stað þriggja. Tekjurnar af miðasölunni björguðu leik- húsinu frá gjaldþroti, en tón- skáldið fekk aðeins óverulega — mjög óverulega — þóknun. Áður en lífsstjarna Mozarts slokknaði, var eins og hún rinni hið stutta skeið sitt með sívax- andi hraða og ljóminn af henni yrði æ meiri. Níu síðustu sym- fóníumar hans standa jafnfætis symfóníum Beethovens, en sjálfum auðnaðist honum ekki að heyra þær allar. Mönnum er alloft gjarnt á að telja tónlist Mozarts áferðarfallega en frek- ar innihaldslitla, einkum fólki, sem aðeins þekkir menúettana hans og smásónöturnar, sem mikið eru leiknar af börnum; en engum, sem hlustar með at- hygli á hin síðari verk hans, get- ur dulizt dýpt þeirra. Þegar hann var 35 ára, lá hann lengi þungt haldinn í Vín, eigi að síður samdi hann þá hina kunnu ævintýraóperu ,,Töfraflautan“, sem er vissu- lega töfrandi fögur. Einhver óþekktur leikhússtjóri sýndi hana í lélegu leikhúsi, en svo mikið orð fór af sýningunni, að Vínarbúar flykktust þangað til að heyra hana og sjá. Mozart stjórnaði henni sjálfur við frum- sýninguna, en seinna varð hann svo veikur af taugaveiki, að hann gat ekki verið viðstaddur fleiri sýningar. Þá leit hann stundum á úrið sitt á kvöldin og sagði: „Nú er tjaldið dregið frá“, og „nú ganga þau ósködd- uð í gegnum eldinn við tónana frá töfraflautunni." Nokkrum mánuðum áður hafði ókunnur maður heimsótt Mozarc og beðið hann að semja ,,Requiem“ (sálumessu) fyrir blandaðan kór og einsöng, handa húsbónda sínum til minn- ingar um látna konu hans. Sendiboðinn vildi ekki láta uppi nafn húsbónda síns. En nú vit- um við að þetta var Walsegg greifi, sem pantaði stundum tónverk hjá ýmsum tónskáldum og lét síðan flytja þau sem sín eigin verk. Ýmsar tafir urðu þess vald- andi, að Mozart gat ekki lokið verkinu, og öðru hverju kom sendiboðinn til að reka á eftir honum. Þegar Mozart var bú-
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.