Úrval - 01.04.1953, Side 24

Úrval - 01.04.1953, Side 24
Hvemlg ÁstraJíumenn tóku skordýr í þjónustu sína til að útrýma illgresi, sem lagt hafði í eyði milljónir hektara beifcilands. Kaktusinn og lirfan. Heimild: Grein í „Discovery", eftir Douglas Iáversidge. SAGA MANNSINS geymir æðimörg dæmi um hörmu- legar afleiðingar þess þegar mennirnir hafa gripið inn í gang náttúrunnar, raskað jafnvæginu í henni. Flutningur á jurtum og dýrum landa eða álfa í milli hefur stundum orðið afdrifarík- ur; dýr og jurtir, sem í móður- landi sínu eru nytsöm, hafa orð- ið að skaðlegum meindýrum og illgresi í nýja landinu. Vér Is- lendingar höfum öðlast dýr- keypta reynslu í þessum efn- rnn. Innfluttir sýklar hafa vald- ið ómetanlegu tjóni í búfjár- stofni vorum, og minkurinn, sem hér átti að verða nytjadýr, hef- ur orðið vargur í varplöndum og veiðiám. Víðkunn er kanínu- plágan í Ástralíu.*). Hér verður á eftir sagt frá hliðstæðu dæmi úr jurtaríki Ástralíu og því, hvemig Ástr- alíumönnum tókst að lokum að kveða aftur niður þann ófögn- uð, sem þeir höfðu komið af stað. Sagan hefst fyrir rúmum *) Sjá greinina „Kanínuplágan I Ástralíu" í 4. hefti 10. árg. tJrvals. 100 árum, þegar einhver flutti inn í landið kaktustegundina Opuntia, inermis. Kaktus þessi nefnist á ensku prickly pear, mætti kannske nef na hann þymi- pem á íslenzku. Áströlskum land- eigendum þótti í fyrstu mikið til koma um nytsemd þessa kakt- uss. Hann var ágætur í limgirð- ingar umhverfis landareignir og ávöxtur hans var einkar ljúf- fengur og góður til matar. Sem dæmi um það, hve mikils hann var metinn er sögð sú saga, að verkamanni hafi verið sagt upp starfi á búgarði fyrir að gleyma að vökva kaktuslimgirðingu. Fuglar bám kaktusfræin víða og stuðluðu mjög að útbreiðslu hans, svo og frumbyggjar lands- ins, sem era hirðingjar. Á áttunda tug nitjándu aldar- innar náði kaktusinn fótfestu á geysistóru svæði, og árið 1883 var yfirvöldunum loksins orðið ljóst, að nauðsyn bæri til að út- rýma honum. En það var þá orðið um seinan. Allar tilraimir til að hefta útbreiðslu hans mis- tókust. I byrjun þessarar ald- ar hafði hann lagt undir sig f jór-
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.