Úrval - 01.04.1953, Síða 56

54
'D'RVAL
jámbrautinni og slitið síma-
þræði. Zuozbúar urðu að halda
kyrru fyrir í Zernez.
Og ótti þeirra reyndist ekki
ástæðulaus. Ögæfan dundi einn-
ig yfir Zuoz — kannski einmitt
vegna fjarveru þeirra. Það er
siður í Ölpunum, að hleypa af
stað skriðum með skotum, áður
en snjórinn er orðinn það mikill
að hætta stafi af honum. I Zuoz
hafði þetta verið gert nokkrum
sinnum um veturinn; nú var
kominn tími til að gera það aft-
ur. En af því að mennirnir sem
vanir voru að gera það, voru
fjarverandi, dróst þetta og sí-
fellt kingdi niður meiri snjó.
Þegar íoks var hleypt af fall-
byssunni, var það um seinan.
Skriðan sem skotið hleypti af
stað, hljóp á þorpið. Og ekki
aðeins hún, heldur hljóp önnur
skriða hinum megin dalsins, þar
sem aldrei hafði hlaupið skriða
áður. AHs hlupu f jórar skriður
á þorpið. Þegar björgunarmenn-
irnir komu heim var þeim tjáð,
að fimm hús hefðu evðilagzt og
fimm manns látið lífið.
St. Antönien og Engadine
voru aðeins tveir af mörgum
dölum sem urðu fyrir manntjóni
af völdum snjóskriða um þessa
helgi. Fréttir tóku að berast frá
Bem og Ziirich: hundruð skriða
höfðu fallið, þorp skemmzt, dal-
ir lokazt inni, tala dáinna ókunn.
Allt járnbrautarkerfið í austur-
hluta Sviss var lamað. Skemmti-
staðir vetraríþróttamanna, eins
og Davos, St. Moritz og Zermatt
voru lokaðir inni og sambands-
lausir við umheiminn.
í Andermatt, norðan megin
St. Gotthardsskarðs, eru her-
skálar og virki. Árla morguns
20. janúar skipaði yfirforingi
hersins að flutt yrði burt úr
nokkrum húsum bæjarins. Marg-
ir íbúanna leituðu hælis í skál-
unum, en ein f jölskylda neitaði
að flytja. Þennan dag féllu átta
snjóskriður á Andermatt. Öll
f jölskyldan sem neitaði að flytja
fórst. Stærsta og síðasta snjó-
flóðið féll á herskálana. Þeir
voru gerðir úr traustri stein-
steypu og stóðu af sér skrið-
una, nema einn. Þar fórst ein
fjölskylda.
Aloys Arnold, stöðvarstjóri
Gurtnellen járnbrautarstöðvar-
innar, stóð á pallinum og beið
eftir hraðlestinni sem gengur
milli Kaupmarmahafnar og
Rómar. Hann heyrði í lest-
inni í fjarska, þegar hún
nálgaðist háa brú. I sömu
svifum varð honum litið upp í
hlíðina og sá þá kóf frá snjó-
skriðu, sem var á leið niður.
Hann hljóp að mæliborðinu og
rauf strauminn, en lestin nam
staðar á miðri brúnni. Skriðan
féll á brautina þar sem lestin
mundi hafa verið, ef hún hefði
haldið áfram; með henni voru
280 farþegar.
Sum tjónin, sem urðu af völd-
um snjóflóðanna þessa helgi,
voru ekki frá skriðunum sjálf-
um heldur sviftivindunum sem
fylgdu skriðunum. Lítil hús, sem