Úrval - 01.09.1953, Qupperneq 10

8
ÚRVAL
Framangreindir möguleikar
hafa enn ekki, svo vitað sé,
verið reyndir til fullnustu á
mönnum, en fyrir liggja skýrsl-
ur um að nokkur hluti þeirra
hafi verið framkvæmdur, og á
stórum spendýrum hafa verið
gerðar tilraunir, sem í raun-
inni taka af allan efa um að
þær séu framkvæmanlegar.
Tökum fyrst meyjarfæðing-
una. Hún er í sjálfu sér ekki
eins mikið undur og nýjung
og sumir ætla. Þegar fyrir 20
árum komust menn að raun
um, að hægt var að láta al-
gerlega ófrjóvguð froskegg og
egg úr krossfiskum og ígul-
kerjum þroskast og verða að
lifandi, heilbrigðum afkvæmum,
ef hleypt var á þau tilteknum
rafstraum, þau kæld og hituð
á víxl eða látin í tiltekna kem-
iska upplausn. En það er sitt
hvað að koma slíku í kring
með egg úr frumstæðum smá-
dýrum eða háþroskuðum dýr-
um — og mönnum.
En þegar árið 1930 reyndi
ameríski líffræðingurinn dr.
Gregory Pincus að koma í
kring meyjarfæðingu með því
að „örva“ — ekki frjóvga —
kanínuegg. Allar eignuðust kan-
ínurnar hraust afkvæmi, sem
voru í engu frábrugðin ungum,
er fæðast upp á „gamla mát-
ann“. Nema að þeir voru allir
kvendýr.
Það er í sjálfu sér ekkert
undarlegt, þó að aðeins fæðist
kvendýr við meyjarfæðingu.
Það sem ræður því að af-
kvæmi verður karlkyns er hin
sérstaka gerð litninganna í
sæðisfrumunni, ólík litninga-
gerðinni í eggi konunnar, og
meðan ekki er hægt að fram-
leiða karlkyns-gervilitninga til
að nota við „örvun“ konueggs-
ins, er augljóst, að afkvæmið
hlýtur að verða kvenkyns.
Svo virðist raunar sem þessi
afkvæmi séu nákvæm eftirlík-
ing móðurinnar, en um það er
þó ekki hægt að fullyrða fyrr
en tilraunin hefur verið gerð á
konum. Það er að vísu hægt að
sjá á kanínuunga eða kvígu-
kálfi hvort hann er nákvæm.
eftirlíking móðurinnar í útliti,
en erfiðara er að ganga úr
skugga um andlegt svipmót.
Það má m. ö. o. ganga að því
vísu, að rauðhærð kona eignist
við meyjarfæðingu rauðhærða
dóttur, en hvort blíðlynd kona
eignast blíðlynda dóttur og
skassið skass er enn ekki vit-
að með vissu. Uggvænlegast
í sambandi við meyjarfæðing-
arnar mun þó karlmönnunum
finnast tilhugsunin um að kon-
urnar skuli geta komizt alveg
af án þeirra — og mannað
jörðina eintómum skjaldmeyj-
um.
Athugum næst möguleika
konunnar til að eignast hundr-
uð barna. Flest spendýr eru
þannig gerð, að hver tegund
eignast ákveðinn fjölda af-
kvæma í hvert skipti, og eru