Úrval - 01.09.1953, Síða 12

10
ÚRVAL
var nefndur, flutti kanínuegg á
milli kanína, flutti hann sum
þeirra á eins skömmum tíma
og hann gat, en önnur geymdi
hann fryst í skemmri eða
lengri tíma eftir að hann hafði
tekið þau úr móðurinni og
þangað til hann græddi þau í
aðrar kanínur. Nokkur þessara
frystu eggja, sem seinna urðu
fullhraust og frjó afkvæmi,
geymdi dr. Chang í 168 tíma,
og ekkert virðist því til fyrir-
stöðu, að geyma megi þau leng-
ur, ef þau eru fryst á réttan
hátt.
Dr. Pincus og einn sam-
starfsmanna hans, dr. Hoag-
land, lífeðlisfræðingur, gerðu
svipaðar tilraunir til að frysta
mannssæði á stríðsárunum.
Síðustu opinberar skýrslur um
þessar tilraunir greina frá því,
að sæði, sem hafði verið geymt
fryst í fjóra mánuði, hefði
reynzt í fullu fjöri þegar
það var þítt. Fræðilega, að
minnsta kosti, ætti ekki að
vera neitt því til fyrirstöðu,
að geyma mætti fryst sæði
lengur en fjóra mánuði — t. d.
í hundrað ár — og nota það þá
til sæðingar.
Það sem mestu máli skiptir
er, að sæðið sé fryst niður í
sem næst algert frostmark, þ. e.
-í-273° á C., og að sú frysting
taki minna en eina sekúndu.
Taki frystingin lengri tíma,
myndast ískristallar í vökva
þess sem fryst er og sprengja.
þeir frumuvefina. En taki
frystingin skemmri tíma fá ís-
kristalarnir ekki tíma til a&
myndast. Og sé sæðið síðan þítt
á réttan hátt, ætti allt að vera
í lagi. Á þennan hátt ætti
raunverulega að vera hægt að
frysta lifandi mann, og þíða
hann aftur, eftir t. d. hundrað
eða þúsund ár.
En hér setur raunveruleik-
inn ímyndunaraflinu stólinn
fyrir dyrnar. Það er ekki hægt
— að minnsta kosti ekki enn
— að framkalla þetta geysi-
lega hitafall á nógu skömmum
tíma í stórum dýrum og enn
síður í mönnum. Með þeim
tækjum, sem nú eru til, mundi
slíkt taka miklu lengri tíma en
eina sekúndu.
Ef við hugleiðum þá mögu-
leika, sem rætt er um hér að
framan, og ef við minnumst
þess hve óviðbúnir við vorum,
þegar gervifrjóvgunin barst
okkur skyndilega upp í hend-
urnar, þá má ljóst vera, að
hollast sé fyrir okkur að draga
ekki lengi að taka skýra af-
stöðu til þessara líffræðilegu
nýjunga, bæði frá sjónarmiði
laga, siðfræði og félagshátta
— ella megum við vera við því
búin að yfir okkur skelli svc>
gagnger bylting á sviði kyn-
lífs, erfða og æxlunar, að næst-
um ógerlegt er að sjá fyrir af-
leiðingar hennar.