Úrval - 01.07.1954, Page 75

Úrval - 01.07.1954, Page 75
Hvers vegna eru öll atóm eins? Grein úr „The Listener", eftir O. B. Frisch. 1 hinum smágerva heimi frumeindanna ríkja allt önnur lögmál en í okkar stóra veröld. Þar eru allsráðandi þau lög- mál sem kennd eru við kvanta. Nokkur atriði og afleiðingar þessa eru skýrð i greininni hér á eftir, en höfundur hennar er forstjóri kjarneðlisfræðideildar í vísindastofnun er brezka ríkisstjórnin hefur komið á fót. 'C’NGIR tveir hlutir eru alveg eins, eða svo er að minnsta kosti að jafnaði talið. Tví- burabræður geta verið afar líkir, en þeir eru ekki alveg eins, það er enginn vafi á hvor er hvor. Þótt teknir séu tveir nýslegnir peningar, þá eru þeir ekki að öllu leyti eins, en ef til vill þarf smásjár við til þess að greina muninn. En í eðlisfræði nútímans er því haldið fram að tvö atóm sömu tegundar séu algerlega eins, þar sé ekki um minnsta mun að ræða. Ein mótbára kemur þegar upp í hugann: þótt atómin væru sköpuð eins, mundu þau þá halda áfram að vera eins? Milljónir árekstra verða milli hvers atóms og nágranna þess á hverri sekúndu, ætla mætti því að þau fengju fljótlega skrámur og beyglur. En það er geypilegur munur á atómi og peningi. Peningur getur skrámast og beyglast á ótal stöðum og ótal vegu; sagt á annan og eðlisfráeðilegri hátt: peningurinn getur komizt í margvíslegt ástand frábrugðið sínu upphaflegu ástandi og haldið þó áfram að vera sami peningurinn. En samkvæmt kvantafræðinni á atóm sér ekki nema takmarkaðan fjölda á- standsmynda. Við venjulegan stofuhita eru árekstrar þess við nágrannana ekki mjög ofsa- legir, og atómið heldur áfram að vera í sínu eðlilegasta á- standi hinnar minnstu orku. Það hegðar sér svipað og góður bolti, breytir lögun sinni lítið eitt við hvern árekstur en nær sér strax aftur. Sé hitinn hár, verða árekstrarnir ofsa- fengnari og þá getur farið svo að atómið komist í nýtt ástand við árekstur, en það verður ekki lengi í því ástandi; það losar sig við aukaorkuna með því að senda frá sér ljósleiftur og hrekkur um leið í sitt fyrra ástand, ástand hinnar minnstu orku. Atóm er því ólíkt peningi að tvennu leyti: það hegðar sér
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.