Úrval - 01.07.1954, Síða 75

Úrval - 01.07.1954, Síða 75
Hvers vegna eru öll atóm eins? Grein úr „The Listener", eftir O. B. Frisch. 1 hinum smágerva heimi frumeindanna ríkja allt önnur lögmál en í okkar stóra veröld. Þar eru allsráðandi þau lög- mál sem kennd eru við kvanta. Nokkur atriði og afleiðingar þessa eru skýrð i greininni hér á eftir, en höfundur hennar er forstjóri kjarneðlisfræðideildar í vísindastofnun er brezka ríkisstjórnin hefur komið á fót. 'C’NGIR tveir hlutir eru alveg eins, eða svo er að minnsta kosti að jafnaði talið. Tví- burabræður geta verið afar líkir, en þeir eru ekki alveg eins, það er enginn vafi á hvor er hvor. Þótt teknir séu tveir nýslegnir peningar, þá eru þeir ekki að öllu leyti eins, en ef til vill þarf smásjár við til þess að greina muninn. En í eðlisfræði nútímans er því haldið fram að tvö atóm sömu tegundar séu algerlega eins, þar sé ekki um minnsta mun að ræða. Ein mótbára kemur þegar upp í hugann: þótt atómin væru sköpuð eins, mundu þau þá halda áfram að vera eins? Milljónir árekstra verða milli hvers atóms og nágranna þess á hverri sekúndu, ætla mætti því að þau fengju fljótlega skrámur og beyglur. En það er geypilegur munur á atómi og peningi. Peningur getur skrámast og beyglast á ótal stöðum og ótal vegu; sagt á annan og eðlisfráeðilegri hátt: peningurinn getur komizt í margvíslegt ástand frábrugðið sínu upphaflegu ástandi og haldið þó áfram að vera sami peningurinn. En samkvæmt kvantafræðinni á atóm sér ekki nema takmarkaðan fjölda á- standsmynda. Við venjulegan stofuhita eru árekstrar þess við nágrannana ekki mjög ofsa- legir, og atómið heldur áfram að vera í sínu eðlilegasta á- standi hinnar minnstu orku. Það hegðar sér svipað og góður bolti, breytir lögun sinni lítið eitt við hvern árekstur en nær sér strax aftur. Sé hitinn hár, verða árekstrarnir ofsa- fengnari og þá getur farið svo að atómið komist í nýtt ástand við árekstur, en það verður ekki lengi í því ástandi; það losar sig við aukaorkuna með því að senda frá sér ljósleiftur og hrekkur um leið í sitt fyrra ástand, ástand hinnar minnstu orku. Atóm er því ólíkt peningi að tvennu leyti: það hegðar sér
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116

x

Úrval

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.