Úrval - 01.04.1955, Blaðsíða 63

STÓRU NÖFNIN 1 HEIMI FEGRUNAR OG SNYRTINGAR
61
fólkið til að kaupa af mér, kem-
ur kvikmyndafólkið á eftir,
hugsaði hann — og síðan kem-
ur kvenfólkið um allan heim.
Hann fór til Hollywood með
vörur sínar, og nú á hann rann-
sóknarstofu í Los Angeles, sem
er 12 milljón króna virði.
Því að þótt fegurð sé útvortis
fyrirbrigði, er hún eftirsótt vara
um allan heim. Ein af átta dætr-
um efnaðra gyðingahjóna í Pól-
landi, Helena Rubenstein, fór 18
ára gömul til Ástralíu til að
heimsækja þar ættingja. Hún
tók eftir því, að hörund ástr-
alskra kvenna var þurrt og gljá-
andi (vegna loftslagsins), gjör-
ólíkt hinu fagra og velhirta hör-
undi hennar sjálfrar.
Ástralskar konur tóku líka
eftir þessu, og margar þeirra
fengu að reyna andlitssmyrsl
þau, sem Helena hafði haft með
sér að heiman. Helena sá, að
hér mundi vera um gróðaveg að
ræða, skrifaði heim eftir and-
litssmyrslum og öðrum fegrun-
arvörum og opnaði verzlun í
Melbourne. Ári síðar — þá 19
ára — kvaddi hún Ástralíu með
1,2 milljónir króna í vasanum
og stofnaði fyrirtæki í Evrópu.
Þó að hún leggi einkum á-
herzlu á framleiðslu dýrra feg-
urðarvara, áætlar hún, að hinar
650 vörutegundir hennar, sem
seldar munu vera í 15000 verzl-
unum víðsvegar um heim, hafi
fært henni 370 milljónir króna
í tekjur. Fyrirtæki í Wall
Street, keypti eitt sinn meiri-
hlutann í hinu ameríska útbúi
hennar fyrir 90 milljónir króna
og gerði tilraun til að hefja
stórframleiðslu með því að selja
ódýrt, en sú tilraun brást. Ma-
dame Rubenstein keypti aftur
hlutabréfin fyrir 20 milljónir og
græddi þannig 70 milljónir á
kaupunum.
Einhver harðasti keppinaut-
ur Helenu er Elisabeth Arden.
Eitt sinn náði Arden af henni
aðalforstjóranum og ellefu
æðstu mönnum fyrirtækisins.
Helena einsetti sér að láta krók
koma á móti bragði, og ári
seinna réð hún fyrrverandi eig-
inmann Elísabetar sem aðalfor-
stjóra í fyrirtæki sínu!
Elísabet Arden á einnig ævin-
týralegan feril að baki sér. Hún
er fædd í Kanada, dóttir inn-
flytjendahjóna, og hlaut í skírn-
inni nafnið Florence Nightin-
gale Graham — sem næstum
að segja skyldaði hana til að
leggja fyrir sig hjúkrun. Á nám-
skeiði í líffærafræði í New York
varð henni hinsvegar ljóst, að
áhugi hennar á útvortis fegurð
var meiri en á innri gerð líkam-
ans, og hún réðst í að opna
snyrtistofu í einu herbergi fyrir
lánsfé.
Þegar konurnar spurðu að því
hvort þær gætu fengið heim með
sér smyrslin, sem þær voru fegr-
aðar með í snyrtistofunni, var
Elísabet Arden í fyrstu treg til.
Hún óttaðist, að það mundi
draga úr aðsókninni að stofunni,
ef konur tækju upp á fegurðar-