Úrval - 01.04.1955, Blaðsíða 40

Úrval - 01.04.1955, Blaðsíða 40
38 ■Crval jarðlíf eftir jarðlíf ýtir sálinni áfram að marki sínu, fullkom- leikanum. Sérhver athöfn er orsök. Með- an orsök er til munu einnig verða til áhrif, og þau áhrif ákvarðast af orsökinni. Þetta er kenning karma. Frá fyrsta vísi sínum þokar hið einstaklings- bundna líf sér með erfiðismun- um upp á æðri tilverustig til þess að ná marki sínu, á sama hátt og fljótið þokar sér áfram frá upptökum sínum til sjávar, þrátt fyrir allar hindranir sem á vegi þess verða. Búdda boðaði: Það er ekki þjáningin sem er í tilverunni, heldur er þjáningin sjálf tilver- an. Sásem vill losna við þjáning- una, verður að komast út úr tilverunni, sem ekki er annað en sjónhverfing. Upphaf þjáning- arinnar er í girndinni. Þaðan sprettur athöfnin, sem getur búið yfir svo miklum sveiflu- krafti að hún komi ekki aftur til upphafs síns fyrr en í öðru jarð- lífi. Og þá, þegar maðurinn upp- sker svo sem til var sáð, undr- ast hann hversvegna örlögin eru honum svo grimm, því að hann skilur ekki að hann er sjálfur örlög sín, smiður sinnar eigin gæfu eða ógæfu. I Prédikaran- um (8-11.) segir svo um þetta: ,,Af því að dómi yfir verkum illskunnar er ekki fullnægt þeg- ar í stað, þá svellur mönnum móður til að gera það, sem illt er.“ Persónuleikinn, eins og við skiljum hann, verður því að hverfa. Hér á Vesturlöndum skilgreina menn oft nirvana sem afmáun, en sá skilningur er rangur. Hið verandi er ekki hægt að afmá, aðeins hið verð- andi. Eins og ekki getur horfið agnarögn af efninu— hvert ætti það að fara— þannig getur ekki agnarögn af lífi alheimsins horfið. Það getur horfið í tíma- bundinni mynd sinni, en aðeins til þess að taka á sig aðra mynd á sama hátt og snjókornið sem bráðnar sameinast öðrum bráðnandi snjókornum og verð- ur að því vatni, sem það upp- runalega varð til úr. Ötta Vesturlandabúans við dauðann þekkir Búddatrúar- maðurinn ekki. Hann viður- kennir veruleik dauðans og leit- ast djarfhuga við að komast að baki hans til þess að sann- reyna hvað bíður sálarinnar fyrir handan. Sumir lamar hafa gert það að sérgrein sinni að „ferðast“ yfir um og koma aft- ur til efnislífsins til þess að skýra frá því sem þeir hafa séð og reynt. Með leyndardóms- fullri aðferð, kumbhack, losa þeir í dái sálina frá líkamanum og fara í könnunarleiðangur inn í hið óþekkta. I þessu dá- stjarfa ástandi, sem getur var- að dögum eða mánuðum sam- an, stöðvast blóðrás, hjartslátt- ur og andardráttur. Þetta hljómar eins og fjarstæða, en eigi að síður hafa evrópskir vísindamenn sannreynt þetta
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.