Úrval - 01.04.1955, Blaðsíða 43

Úrval - 01.04.1955, Blaðsíða 43
BARDO THÖDOL 41 líkjast oft á áberandi hátt hin- um ruglingslegu sýnum, sem samkvæmt frásögn Bardo Thö- dol mætir hinum látna í bardo- tilveru hans. I kenningum Búdda segir einnig, að þessar sýnir séu hliðstæðar draumsýn- um. I svefni losar sálin sig að meira eða minna leyti við lík- amann. Hún flýr frá heimi rúms og tíma, inn í tíma- og rúm- lausan alheim, en af því að þessi alheimur er henni terra incognita —■ óþekkt land -—- verður hún rugluð af því sem mætir henni þar. Það er eins og við vitum al- geng skoðun, að jafnvel draum- ar með langa atburðarás ger- ist á örskammri stundu. I raun- inni eru þeir ótímabundnir, því að þeir gerast í tímalausum heimi. Svo þegar við vöknum reynir dagvitund okkar að rifja npp drauminn með því að stað- færa hann inn fyrir endimörk rúms og tíma. Árangurinn verð- ur sú ringulreið, sem oft ein- kennir drauma. Englendingur, John Curtance að nafni, hefur nýlega gefið út bók þar sem hann lýsir reynslu sinni í geðveikisköstum. Hann lýsir því hvernig ofsakæti og öll skynjun magnast í köstun- um og skapar flóð hugmynda- tengsla, samfara auknum næm- leik fyrir áhrifum, bæði frá ytri og innri heimi, sem venju- lega endar með ljósofsjónum. Þegar kætin hefur náð hámarki sínu, tekur ótti og vonleysi við (þunglyndisástandið) og þá sækja á hann hryllisýnir í mynd djöfla og ófreskja. Þetta upphafna ástand minn- ir einnig mjög á sýnir bardo- tilverunnar. Er hægt að draga af þessu þá ályktun, að hin magnaða skynjun geðsjúklings- ins geti dregið þessar sýnir upp úr dulvitundinni og fram í dag- vitundina og gætt þær veru- leikablæ, enda þótt normal mað- ur geti slíkt aðeins í draumi, eða — samkvæmt kenningu Bardo Thödol — hinn látni í feardo-ástandi sínu ? Já, hvað er normalt og hvað ónormalt? Hvað er draumur, og hvað veruleiki? Kínverska spekinginn Sjúang Sjú dreymdi eitt sinn að hann væri fiðrildi. Þegar hann vakn- aði fór hann að velta fyrir sér þeirri spurningu hvort hann væri Sjúang Sjú, sem hefði dreymt að hann væri fiðrildi, eða hvort hann væri fiðrildi, sem nú dreymdi að hann væri Sjúang Sjú. □------□ Það er óhugnanlegt að hugsa til þess hvað æskulýður næstu kynslóðar neyðist til að gera af sér, vilji hann hneyksla foreldra sína. — Winston Churchill.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.