Úrval - 01.04.1955, Blaðsíða 113

Úrval - 01.04.1955, Blaðsíða 113
PRINSESSAN HANS BISBEE 111 vantaði eitthvað í líf hans. Hann var kominn aftur í gamla farið. Honum varð það ljóst eitt kvöld, þegar hann kom heim, og Stella og Pálína fóru að hamra á því að bíllinn væri orðinn garmur. Þau yrðu að fá nýjan bíl, og einkabílstjóra. Þær voru meira að segja búnar að ákveða hverskonar bíl þau áttu að kaupa, og hve dýran. ,,En ég má ekki sóa pening- unum svona,“ sagði hann með hægð. ,,Ég verð að leggja eitt- hvað fyrir.“ „Þér væri nær að sjá um að kona þín og dóttir þyrftu ekki að verða sér til minnkunar hjá fólkinu, sem þær umgangast nú!“ ,,Ég sé vel fyrir konu minni og dóttur.“ „Heldur þú að ég þekki þig ekki,“ sagði Stella reið. Þú hef- ur alltaf verið svona og þú breytist aldrei. Nú erum við Pálína komnar í kunningsskap við fólk, sem hægt er að um- gangast, og lausar við hyskið, sem við urðum að þekkja áður. En það er ekki þér að þakka. Nei, þú ert og verður sami kurfurinn!“ Kurfur! Kurfur! Það var ekki í fyrsta skipti, sem hann fékk að heyra þetta orð. Hann, sem var kannski bráðum orð- inn stærsti gimsteinasalinn í fylkinu! Og hann var kallaður kurfur! Hann gat ekki gleymt þess- ari svívirðu, og hann hugsaði ekki um annað á leiðinni í búð- ina morguninn eftir. Þegar hann gekk í gegnum búðina, rétti ungfrú Glick honum bréf- in sem borizt höfðu um morg- uninn. En í stað þess að opna bréfin, settist hann og starði hugsandi niður í gólfið. Hver var tilgangurinn með þessu öllu saman ? Hvaða þýðingu hafði þessi þrældómur myrkranna á milli ? Hvers vegna, hvers vegna? Hvers vegna bjóst hann alltaf við því að Stella mundi einn góðan veð- urdag fara að skilja hann og koma fram við hann eins og manneskja? Klukkan á veggnum sló níu högg og minnti hann á að nýr vinnudagur væri runninn upp. Hann teygði sig eftir pappírs- hnífnum og fór að opna bréf- in, eitt af öðru, þar til hann hélt á ljósbláu umslagi í hend- inni. Það var útlent frímerki á því. Svo kannaðist hann við rithöndina! Hann sat allt í einu keikur í stólnum og fór að rífa umslagið upp með fingrunum. Það var aðeins ein örk í um- slaginu. Efst í vinstra horninu var blá kóróna, hægra megin var nafn á einhverri höll. Hann var í mikilli hugaræs- ingu, þegar hann las bréfið. Kæri hr. Bisbee. Þegar ég ferðaðist um Ame- ríku í fyrra, voruð þér svo vin- gjarnlegur að gefa mér sól-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.