Læknablaðið : fylgirit - 05.01.2015, Síða 94

X V I I V Í S I N D A R Á Ð S T E F N A H Í
F Y L G I R I T 8 2
94 LÆKNAblaðið/Fylgirit 82 2015/101
V 118 Mónókaprin í tannlími til að meðhöndla Candida-tengda
sýkingu undir gervitönnum
W. Peter Holbrook1, Þórdís Kristmundsdóttir2, Halldór Þormar3, Sigríður Ásta
Jónsdóttir2, Helga Helgadóttir2
1Tannlæknadeild, 2lyfjafræðideild, 3raunvísindadeild Háskóla Íslands
phol@hi.is
Inngangur: Candida-tengd slímhúðbólga er algengt vandamál hjá
einstaklingum sem nota gervitennur, sérstaklega vistmönnum á elli-
heimilum. Regluleg notkun yfirborðs sveppalyfja hjálpar ekki mikið og
það er þörf fyrir nýtt efni til að meðhöndla þessi vandamál, helst ólík
hefðbundnu sveppalyfi til að minnka áhættu á lyfjaofnæmi. Fítuefni
hefur sýnt breiða virkni gegn Candida og mónókaprin hefur virkað vel
í undirbúningsvinnu til að hindra vöxt þessara sveppa. Markmið þessa
verkefni var að þróa tannlím til meðhöndlunar á sveppagróðri/sveppa-
sýkingu undir gervitönnum og til að meta árangur í klínískri tilraun.
Efniviður og aðferðir: Mónókaprin var komið fyrir í tannlími og voru
vistmenn öldrunarstofnunar sem nota gervitennur fengnir til að prófa
þessi tannlím í fjórar vikur. Sýni voru tekin til að meta fjölda sveppa og
áhrif mónókaprins í tannlími og niðurstöður voru bornar saman við við-
miðunarhóp sem fékk tannlím án mónókaprins.
Niðurstöður: Fjöldi Candida í munnslímhúð og gervitönnum var >50 cfu/
cm2 við upphaf rannsóknar og minnkaði vel við mónókaprin í tannlími
í <20cfu/cm2. Ekki var ljóst hversu lengi þessi vörn gegn sveppagróðri
myndi virka og það var talsverður munur á milli einstaklinga.
Ályktanir: Með notkun mónókaprins í tannlími er hægt að minnka
sveppasýkingu en það kom í ljós þörf fyrir meiri þróun á tannlíminu
sjálfu og síðan framhaldi á klínískri rannsókn.

V 119 Characterizing the potential role of USPL1 in the response to
DNA damage
Þorkell Guðjónsson1,2, Matthias Altmeyer2, Claudia Lukas2, Jiri Lukas2, Stefán
Sigurðsson1
1Biomedical center, University of Iceland, 2Novo Nordisk Foundation Center of Protein
Research, University of Copenhagen
thgud@hi.is
Introduction: Genomic instability is a characteristic of most cancers,
believed to arise because of the inability of cells to deal with damaged
DNA. To prevent genomic instability, cells possess a complex network
of processes collectively called the DNA damage response (DDR).
Individuals with inherited DDR defects, such as mutations in ATM,
BRCA1 or BRCA2, are strongly associated with high cancer risk. To fully
understand the molecular details of this important pathway identifying
novel DDR regulators is essential.
Methods and data: In a screen for novel genomic caretakers, we identi-
fied ubiquitin specific peptidase like 1 (USPL1). RNAi techniques were
used to silence the expression of USPL1. The effect of this silencing on
DNA damage signaling and repair were analyzed using high content
imaging techniques, complemented with standard biochemical met-
hods.
Results: USPL1 knockdown cells showed strong signs of genomic in-
stability, including spontaneous DNA damage and abnormal nuclear
morphology. When challenged with DNA damaging agents, USPL1
knockdown cells failed to efficiently accumulate BRCA1 to sites of
DNA damage. Consequently, the observed phenotype after USPL1
knockdown mimics the defects seen in BRCA1 deficient cells at several
levels, such as impaired RAD51 loading on damaged chromatin and
hypersensitivity to PARP inhibition
Conclusions: In this project we identify USPL1, a protein with poorly
understood functions, as a guardian of genomic stability. Our findings
suggest that USPL1 plays a potential role in the regulation of BRCA1, a
key tumour suppressor in humans. Our future goal is to characterize the
functional relationship between USPL1 and BRCA1 in detail.
V 120 Staðbundin lyfjagjöf til meðhöndlunar á
algengum kvillum í munnslímhúð
Þórdís Kristmundsdóttir1, W. Peter Holbrook2, Skúli Skúlason3, Halldór Þormar4
1Lyfjafræðideild Háskóla Íslands, 2tannlæknadeild Háskóla Íslands, 3Líf-Hlaup ehf., 4líf-og
umhverfisvísindadeild Háskóla Íslands
phol@hi.is
Inngangur: Skortur er á hentugri meðferð til meðhöndlunar sjúkdóma
í munnslímhúð. Undanfarin ár hefur í samstarfi tannlæknadeildar og
lyfjafræðideildar verið unnið að þróun nýrra leiða í meðferð algengra
munnholssjúkdóma. Sú vinna hefur beinst að notkun á sýklalyfinu
doxýcýklíni og á mónóglýceríðinu mónókaprín. Doxýcýklin er í lágum
skömmtum hemill á matrix metallapróteinasa og getur dregið úr
bólgumyndun í slímhúð. Mónókaprín hefur sýnt virkni gegn bakteríum
og veirum.
Efniviður og aðferðir: Lyfjaformin sem hafa verið þróuð fyrir virku efni
eru lausnir og vatnssækið hlaup sem loðir við slímhúð, en einnig var
tannlím notað sem burðarefni. Framkvæmdar hafa verið klínískar rann-
sóknir: 1) Virkni hlaups sem innihélt mónókaprín og doxýcýklín í lágum
styrk var prófað í tvíblindri rannsókn gegn HSV-1 sýkingum; 2) virkni
doxýcýklínhlaups var prófað í tvíblindri rannsókn við munnangri (ap-
hthous ulcer); 3) virkni mónókapríns í vatnssæknu hlaupi og í tannlími
gegn Candida sveppum í munnholi var prófuð.
Niðurstöður: 70% munnangurssára gréru á þremur dögum eftir með-
ferð með doxýcýklínhlaupi en 25 % hjá viðmiðunarhópi (p<0,005).
Rannsókn á herpes labialis sýndi að meðferð með mónókaprín og dox-
ýcýklín hlaupi stytti tímann sem sár voru að gróa um tvo daga (p<0,05).
Niðurstöður benda til að mónókaprín í tannlími sé vænlegur kostur
til að hindra vöxt Candida undir gervitönnum. 3% mónókaprínblanda
hamlar sveppavexti og er hentug til áframhaldandi prófana í klínískum
rannsóknum til að kanna möguleika á að fyrirbyggja sveppasýkingar
undir gervitönnum.
Ályktanir: Niðurstöður sýna að unnt er að bæta meðferð algengra kvilla
í munnholi með lyfjaformum sem innihalda mónókaprín og doxýcýklín
í lágum styrk.
V 121 Discontinuation of tumor necrosis factor alpha (TNFα)
inhibitors in rheumatoid arthritis (RA) and psoriatic arthritis (PsA)
Þórunn Óskarsdóttir1, Anna Ingibjörg Gunnarsdóttir1,2, Pétur Sigurður
Gunnarsson1,2, Þorvarður J. Löve1,3, Björn Guðbjörnsson1,3
1Landspítali University Hospital, 2Faculty of Pharmacology, University of Iceland, 3Faculty of
Medicine, University of Iceland
thorunos@landspitali.is
Introduction: Safety and efficacy of TNFα treatment is of utmost imp-
ortance. The object of this study was to explore the reasons why patients
with RA and PsA discontinue TNFα inhibitor treatment (adalimumab,
etanercept and infliximab).
Methods and data: Data is from ICEBIO, the medication prescription