Úrval - 01.02.1967, Blaðsíða 59

Úrval - 01.02.1967, Blaðsíða 59
PERÚ 57 verið vaktir af aldasvefni með flug- samgöngum. GRIÐNÍÐINGURINN PÍZARRÓ. Ferðalangurinn getur fengið sér bað í brimgarðinum við Líma um tíuleytið, og verið þó kominn hærra upp í fjöllin á bíl sínum en hæstu Alpafjöll um hádegið. Það er stór- lega áhrifamikið að fara leiðina frá Líma „upp brekkuna" í bifreið eða járnbrautarlest. Það er ekið eftir blágráu slitlagi vegarins um jarðgöng og fjallaskörð, þar sem bert bergið blasir við í hinum fjöl- breyttustu litum. Það sem þarna rík- ir er einhver ómælanlegur og hrjóstrugur tómleiki, svo að það er eins og maður sé kominn á ein- hverja tunglslega auðn með ryð- brunnu grjóti. Á einum 140 km. akstri er komizt upp í um 5000 metra hæð. Þeim sem fer út úr vagninum þarna á háfjallinu, og ætlar að rétta úr sér eða ganga lít- inn spöl mun verða nóg boðið, því að ógurlegur hávaði mun þá drynja fyrir eyrum hans — vegna loft- þyngdarbreytingarinnar, sem verk- ar svona á eyrun. Hérna uppi á háfjöllum Perú, bjuggu Inkar á blómaskeiði sínu á 12. öld, tengdu saman ríki sitt með steinlögðum vegum, og reistu mannvirki eins og hinn mikilfeng- lega kastala í Machu Pichu, en hann er sambærilegur við pýramida Egyptalands. Þegar Inkaríkið stóð í sem mestum blóma, var það að flatarmáli á við þriðjung Banda- ríkjanna, og eftir því sem margir telja, voru íbúarnir allt að 12 millj- ónir. Inkar höfðu ekki ritmál og skildu ekki eftir sig ritaðar heimildir, en þeir voru einhverjir hinir snjöllustu skipuleggj arar, sem uppi hafa verið. Þriðjungur af uppskerunni fór til guðsins, þriðjungur til ríkisins, þriðjungur til þeirra sem unnu, og matarforði var geymdur í sérstök- um birgðastöðvum til þess að grípa til ef uppskerubrestur yrði. Lítið var um fátækt og engin ör- birgð. Inkar voru ógrimmari en Aztekar og Indíánar, og tíðkuðu ekki mannablót. Inkahöfðinginn æðsti var talinn sonur sólarinnar, líkt og keisararnir í Japan. Síðasti höfðinginn yfir veldi Inka var Atahualpa. Þegar Pízarró og spönsku Konkvistadorarnir komu til landsins 1532, náðu þeir Atahualpa á sitt vald, en lofuðu honum frelsi ef hann léti fylla fyrir þá fullt her- bergi af gulli og silfri. Hann gerði það — og lét Pízarró þá óðara myrða hann. Pízarró var morðhundur, en það verður að dást að framkvæmd hans á herferðinni. Hann vann Inkaríkið með 180 mönnum og 27 hrossum. UPPI Á HÁLENDINU. Hin forna höfuðborg Inkalýðveld- isins, Cuzco, er í dal milli hárra fjalla og í nærri 4000 metra hæð. Hún er frægust að fornminjum allra borga í Suðurameríku. Hvarvetna sjást hálfhrundir steinveggir frá tímum Inka. Inkar byggðu úr afar- stórum tilhöggnum steinum, án þess að nota nokkurskonar steinlím, að því bezt verður vitað. Samt falla hleðslusteinarnir svo vel saman, að jafnvel nú á dögum gengur ekki
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.