Úrval - 01.03.1968, Blaðsíða 46

Úrval - 01.03.1968, Blaðsíða 46
44 ÚRVAL er alsvartur, skín þó af því, er sól- in skín á, ofurlítið ljósflæði, og halda menn að tunglið endurvarpi allt að því sjö af hundraði af því ljósi, sem á það fellur, og mundi því aldrei vera koldimmt í skugga fjallanna né í skugga af gígbarmi. Gera má ráð fyrir að geimfari, sem gengur út í myrkrið, verði fljótt ósýnilegur þeim, sem horfa á eftir honum og sjálfir eru í sólskini. En sjálfur mun hann geta greint ein- hverja skímu, ef hann fer ofan í jarðsprungu eða gjótu, og þegar augun fara að venjast myrkrinu, ætti hann að geta greint það sem næst er, í Ijósinu eða skímunni, sem leggur af þeirri brún sprung- unnar, sem sólin skín á. Líklega verður mörgum bilt og jafnvel illt, af að hitta fyrir svona annarlegan hnött sem tunglið er, en þá er þess að minnast, að svo má undarlegum hlutum venjast að viðkunnanlegir þyki. AÐ GANGA Á TUNGLINU Af afstaðinni lendingu geim- skipsins munu geimfararnir fara út úr skipinu, íklæddir hinum vand- aðasta geimfarabúningi, sem miðað- ur er við dvöl í lofttómu rúmi, og veita skal fullkomna vörn gegn snöggum hitabreytingum, loftstein- um og hættulegri geislun að utan. Aðdráttarafl tunglsins er sex- falt minna en aðdráttarafl jarðar- innar, mundi því maður sem vægi 75 kg hér, vega 37,5 kg þar. En hann mundi vera jafn sterkur og eiga auðvelt um gang, jafnvel þó að búningur hans væri þyngri en svo að hann kæmist nokkuð í hon- um hérna. Sé ekki tekið tillit til þessa níð- þunga búnings, má segja að mað- ur sem til tunglsins væri kominn, gæti stokkið sex sinnum hærra í loft upp en hér, en koma ekki að sama skapi mýkra niður. En munu menn þá geta samhæft hreyfingar sínar þessum breyttu skilyrðum þegar yfir á tungl er komið? Líklega ekki. Allt, sem um þetta er vitað, bendir til þess að tauga- og vöðvakerfi mannanna verði allt í uppnámi og ringlað fyrst í stað. Það má taka með í reikninginn hlutfallið milli munarins á líkams- þyngd á tunglinu og þyngdarinn- ar í sjálfu sér, sem auðvitað helzt óbreytt. Þegar maður lyftir fæti hér, verða vöðvar hans að lyfta þunga fótarins auk þess að sigrast á þvi magni af tregðu (inertia), sem í þeim þunga er falið. En á tungl- inu mun þurfa langtum minna átak, og er hætt við að mönnum muni veitast örðugt að venja sig á að taka mátulega á. Rannsóknir, sem fram hafa farið við lík skilyrði og vænta má að séu á tunglinu, hafa fært sönnur á það, að ekki muni vera tiltakanlega erf- itt að ganga á því, ef nógu hægt er farið, en sé förinni hraðað, er hætt við að gangurinn verði skjögrandi og muni menn detta við og við. Hinsvegar mun verða auðvelt að fara gegnum sjálfan sig og annað það sem einungis æfðir leikfimis- menn geta gert hér. Svo sem sjá má af þessu, er betra að menn fari ekki alveg óundir- búnir í þesa langferð, en læri bet- ur að ganga fyrst.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.