Úrval - 01.04.1968, Blaðsíða 6

4
Frumvarpið er orðið að lögum og
fá ekki nema 1500 indverskir menn
í Kenya að flytja til Englands á
ári hverju, og kom það til fram-
kvæmda þegar í stað. Lengi hefur
verið nokkur ólga undir niðri hjá
Englendingum vegna innflutnings
fólks frá Vestur-Indíum, Afríku og
Asíu, þessa fólks, sem þeir kalla
„the Coloured Million“ og slapp
inn í landið áður en þau lög um
innflutning fólks frá þessum lönd-
um, sem áður giltu, voru afnumin
fyrir nokkrum árum.
Ekki er því um að kenna, að þetta
sé fákunnandi öreigalýður, heldur
er fólk þetta að miklum hluta vel
menntað og vel efnum búið, og frá
nútímalegum borgum, einkum þeir
sem eru frá Nairobi í Kenya, og
líklega mun brátt bætast í hópinn
fólk frá höfuðborg Zambia, Lusaka,
og höfuðborg Tanzaníu Dar-es-
Salaam. Og er hér um að ræða
fólk, sem fram að þessu hefur haft
jafnan rétt til að flytja til Eng-
lands, sem fólk af enskum ættum.
Það hefur enskt vegabréf. Það eru
þegnar hennar hátignar Breta-
drottningar. En vegna þess að það
er ættað frá Asiu og dökkt á hör-
und, þykir nú skylt að mismuna
því.
En raunar er það heimsborgarar
og það svo góðir að varla verður á
betra kosið: enskir ríkisborgarar,
Indverj ar að ætt og uppruna,
fæddir og aldir upp í Afríku. Samt
eru allir jafn tregir að taka við
því; öll þessi lönd: England, Indland
og Afríkulöndin, sem þeir neyðast
til að flytja frá. Forsprakki þeirrar
ÚRVAL
tregðu er raunar Brezka Austur-
Afríka.
SKRIFSTOFU- OG VERZLUN-
ARFÓLK í AUSTUR-AFRÍKU:
INDVERJAR
Nú sem stendur eru h.u.b. 350.000
af fólki ættuðu frá Asíu í löndum
Austur-Afríku: Uganda, Kenya og
Tanzaníu, og auk þess Zambíu og
Malawi. Það er komið út af verka-
fólki, sem flutt var á dögum brezka
heimsveldisins (þegar það var í al-
veldi sínu) frá Indlandi og Pakist-
an til Austur-Afríku, og var til-
gangurinn sá einkum, að fá þolgóða
verkamenn, sem vanir voru miklum
hitum, til að starfa að lagningu
járnbrauta þeirra, sem settu þessa
einangruðu „svörtu“ álfu í varan-
legt samband við umheiminn og
heimsmenninguna, með allri þeirri
blessun, sem henni fylgir.
Nú er allangt um liðið síðan fólk
þetta flutti yfir hafið, og á þeim
tíma hefur þeim mörgum tekizt
með sparsemi ,iðni og ágætri greind
að koma sér vel fyrir við skrif-
stofu- og verzlunarstörf í þessum
Afríkulöndum. Meðan Evrópumenn
réðu þarna lögum og lofum, höfðu
þeir forgangsrétt til allra hærri
embætta, og Indverjum, sem sízt
stóðu þeim að baki að framtaks-
semi og metnaði, var sú leið ein fær
að fara að fást við verzlun.
En þegar Afríkulönd fengu það
sem á þeirra máli kallast uhuru, en
það gerðist árið 1960 og á næstu
árum þar á eftir, fór svertingjana
að dreyma um það, að auknum
réttindum þeirra mundi fljótt
fylgja mjög batnandi aðstaða í