Úrval - 01.04.1968, Blaðsíða 72
70
ÚKVAL
bara vera loddara og gasprara,
eins konar trúð, sem léti sér fátt
um finnast um grundvallarreglur
þeirrar listar, sem þeir álitu nán-
ast heilaga. Og þeir spáðu því, að
frægð hans mundi ekki lengi
standa. Þeir sögðu að hann hefði lát-
ið loddaraskapinn koma í stað
göfginnar og heimskulega fífl-
dirfsku, er byggðist á fákænsku, í
stað kunnáttu og snilli. En að áliti
allra, er voru inni í bjórstofunni,
var E1 Cordobés samt meira en
nautabani. Hann virtist vera táikn
hinna nýju strauma nútímans, er
nú léku um Spán og hreyfðu við
lognmollunni. Allt í fari hans gerði
hann að slíku tákni, hárlubbinn,
óheflaður hlátur hans og hinn
ófágaði bardagastíll hans. Þessi
druslulegi stráksláni var sannar-
lega barn hins nýja tíma.
Og það var í rauninni nýr Spánn,
sem tilbað nú sitt nýja átrúnaðar-
goð. Það var Spánn sjónvarpsins,
bikinibaðfatanna og bítlatónlistar-
innar, þjóð, sem hafði orðið að þola
hina furðulegustu innrás skemmti-
ferðamanna, sem sögur fara af fyrr
og síðar. Rúmar 14 milljónir
skemmtiferðamanna streymdu yfir
landamæri Spánar árlega, næstum
einn skemmtiferðamaður á móti
hverjum tveim Spánverjum. Og
þessir skemtmiferðamenn fluttu
með sér sáðkorn þjóðfélagsbylting-
ar, sem mundi breyta að eilífu hinni
fornu einangrun landsins.
Það var sá Spánn, sem hafði
breytzt við bandaríska efnahags-
hjálp og iðnvæðinguna. Skýja-
kljúfar gnæfðu nú við himin í
borgum landsins, endalausar rað-
ir lítilla húsa og sambygginga, sem
risið höfðu vegna opinberrar að-
stoðar, teygðu sig í allar áttir út
úr borgum landsins, og nýir,
glannalegir og háværir baðstaðir
lögðu nú undir sig hverja víkina
af annarri, þar sem áður hafði ríkt
algerð kyrrð og fáir stigu fæti sín-
um. Þetta var líka Spánn hinnar
nýju og eirðarlausu kynslóðar.
Líkt og E1 Cordobés braut á
ögrandi hátt flestar meginreglur
listgreinar sinnar, eins hristi þessi
nýja kynslóð óþyrmilega til súlur
þær, sem hið staðnaða þjóðfélag
Spánar hvíldi á, svo að þær riðuðu
við. Kynslóð þessi klæddist bláum
gallabuxum og lét hár sitt vaxa
eins og E1 Cordobés. Hún dansaði
„twist“ og „frug“ og þaut um allt
á skellinöðrum. E1 Cordobés hafði
orðið tákn þessarar eirðarlausu
kynslóðar á Spáni líkt og Brigitte
Bardot í Frakklandi og Bítlarnir
í Englandi.
Sama æsingin greip um sig í
öðrum borgum Spánar, í Barce-
lona, Granada og Sevilla. (Það var
búizt við því, að yfir 10 milljónir
manna mundu fylgjast með nauta-
atinu í sjónvarpinu). En hvergi
náði æsingin slíku hámarki og í
tveim bæjum í Andalúsíu, sem
höfðu gegnt örlagaríku hlutverki í
lífi nautabanans. í Córdoba, sem
hann hafði kennt sig við, var nú
verið að skrúfa frá sjónvarpstækj-
um í þúsundatali. í Palma del
Rio, fátæklega bænum, sem E1
Cordobés hafði fæðzt í, lá dökk-
hærð kona á bæn í sóknarkirkj-
unni, fyrir framan líkneski hinar