Úrval - 01.04.1968, Blaðsíða 77

75
„EL CORDOBÉS"....
tas. E1 Cordobés starði á „Hlið ótt-
ans“, en á bak við tréhurðir þess-
ar voru nautin geymd. Skyndilega
voru þær opnaðar, og „Impulsivo“
(Duttlungur), naut nr. 25, æddi inn
á völlinn.
Þetta svarta dýr reigði höfuðið,
og það mátti sjá vöðvaknippi rísa
miðja vegu á hálsi þess, en það var
öruggt merki um, að nautið var
ofsareitt. Hornin voru sveigð þann-
ið, að þau mynduðu stórt „U“. Þau
voru næstum fet á lengd og mjókk-
uðu til endanna, þangað til þau
voru orðin eins oddhvöss og band-
prjónar. Þau gátu rifið upp tré með
rótum, klofið viðardrumb í tvennt
og rist mann á kviðinn og rifið úr
honum innyflin.
Impulsivo hafði eytt hinum fáu
árum ævi sinnar í hinum friðsælu
högum á búgarði eins helzta nauta-
ræktarmanns Spánar. Nautið vissi
ekkert um kænsku mannsins. En
í heila þess bjó banvæn eðlisávísun,
kynbótaarfur rúmrar aldar. Og eðl-
isávísun þessi skipaði því að ráð-
ast á og eyðileggja hvað það, sem
ógnaði því. Það mundi reynast ó-
mögulegt að drepa nautið í sam-
ræmi við hinar sígildu reglur nauta-
atsins, eftir að það hafði verið hálf-
tíma á nautaatsvellinum, vegna þess
að naut lærir meira á hálftíma en
maðurinn á heilli ævi. Um það
eru allir aðdáendur nautaatsins
sammála. Því var nauðsynlegt að
drepa það innan 30 mínúta frá því
að það kom fram á völlinn.
Paco Ruiz, aðstoðarmaður E1 Cor-
dobés, varð fyrstur til þess að ögra
nautinu. Starf hans var hið venju-
lega starf aðstoðarmanns nautaban-
ans. Hnan átti að prófa viðbrögð
nautsins og þá einkum, hvernig það
beitti hornunum. Hann hélt á
skikkju, sem var eldrauð og gul
að lit. Hann beið á bak við einn af
varnarveggjunum við völlin. Þeir
eru úr tré og kallaðir „burladeros“.
Svo steig hann skyndilega inn á
völlinn og sveiflaði skikkjunni til,
svo að fellingar hennar opnuðust.
Dýrið þaut tafarlaust af stað í átt-
ina til hans, þegar hann gerði þetta.
Impulsivo var alveg sérstak-
lega fótvisst og liðugt naut. Naut-
ið reif skikkjuna næstum úr hönd-
um Paco, er það þaut fram hjá.
Svo snerist það á hæli á undraverð-
um hraða og æddi aftur í áttina til
mannsins. Paco tók nú snögglega
eftir því, að nautið stefndi ekki á
skikkjuna. Það var ógnþrungið
augnablik, er hann gerði sér snögg-
lega grein fyrir þessu. Þessi svarta,
risavaxna skepna stefndi beint á
manninn sjálfan. E1 Cordobés stóð á
bak við einn varnarvegginn og beið
átekta. Hann tók eftir því, að naut-
ið notaði næstum eingöngu vinstra
hornið. Naut notar venjulega að-
eins annað hornið til þess að stanga
og stinga með, og það var lífsnauð-
synlegt fyrir nautabanann, að gera
sér grein fyrir því, hvort hornið
það var.
Paco sveiflaði skikkjunni svolít-
ið fram á við og færði sig svo nær
nautinu og hélt skikkjunni beint
fyrir framan höfuð þess, þannig að
hún byrgði því sýn. Impulsivo þaut
fram hjá manninum, og Paco tók
til fótanna og flýtti sér á bak við
varnarvegginn.
Nú ríkti þögn á áhorfendapöllun-