Úrval - 01.04.1968, Blaðsíða 94
92
ÚRVAL
fyrir heima og beðið fyrir bróður
sínum. Hún man glöggt, hvernig
bróðir hennar leit út, begar hann
kom heim þennan eftirminnilega
dag. Fólk æddi eftir götunum, svo
að það þyrluðust upp rykský. Og
það bar Manuel á gullstóli. Hann
brosti og veifaði eyrum og hala
nautsins, en þetta voru þau sigur-
laun, sem honum höfðu verið veitt
að venju fyrir vasklega framgöngu.
Og það mátti heyra hrifningarhróp
mannfjöldans margra mílna leið.
Svo stökk hann niður af öxlum
mannann og tróð sér inn í kofa
Angelitu. Þar losaði hann um hnút-
inn á gömlum vasaklút, sem hann
hafði troðið seðlafúlgu í. Hann tróð
seðlunum í lófa systur sinnar og
sagði: „Þetta eru fyrstu þúsund
pesetarnir upp í hús handa þér!“
SUMAR ALGERS ÆÐIS.
„Ég vissi það tafarlaust, að þessi
strákur var gulls ígildi,“ segir E1
Pipo. „Það var ekki bara vegna
þess að hann væri stórkostlegur
„torero“ (nautabani). Hann var
ekki upp á marga fiskana, hvað
snerti hina fáguðu list nautatsins.
En það er hægt að fara í Pradosafn-
ið og fá þar nægju sína af list.
Maður krefst dálítis annars á nauta-
atsvellinum. Þar er þörf fyrir strák,
sem getur æst manngrúann upp með
fífldirfsku sinni.
Ég sá það glögglega í Palma,
hvernig viðbrögð manna voru gagn-
vart Manolo. Það gat að líta allt
litróf mannlegra tilfinninga í við-
brögðum mannfjöldans: angist,
gleði, undrun, ótta .... já, fyrst
og fremst ótt.a. Hann gerði fólkið
óttaslegið. Þessi brjálæðislegu fífl-
dirfskubrögð og þetta ofurmannlega
hugrekki hafði þau áhrif á menn,
að þeim rann kalt vatn milli skinns
og hörunds. Ég sá strax, hver sölu-
vara mín skyldi verða ... hugrekki.
í hugrekki Manuels var velgengni
mín fólgin. Hugrekki hans var mín
gullnáma. Og ég sagði við sjálfan
mig, að í sumarlok yrði ég orðinn
milljónamæringur . . . og hann einn-
ig. Ég var þegar farinn að hugsa
upp kjörorð, er hæfðu honum og
nota skyldi í auglýsingaskyni. Ég
ákvað að láta setja bráðlega upp
myndir af honum í þorpum og smá-
bæjum um gervalla Andalúsíu með
auglýsingatextum í þessum dúr: Á
SUNNUDAGINN Á ÉG STEFNU-
MÓT VIÐ DAUÐANN . . . KOMDU
OG SJÁÐU.“
Og þannig hófst sumar algers æð-
is. E1 Pipo kom þessu öllu af stað
með hjálp sinnar sérstöku snilli-
gáfu. Við titilinn E1 Cordobés bætti
hann orðunum: „Nautabani fátækl-
inganna". Síðan tók hann að skapa
goðsögn um þetta undrabarn sitt.
Hann samdi texta í myndskreyttan
bækling, þar sem sögð var ævisaga
Manuels, og honum tókst að tengja
líf Manuels flestum afrekum
spænskrar listar og spænskrar sögu
í heild. Bæklingi þessum var síðan
dreift um þorp og smábæi í Anda-
lúsíu.
Og það leið ekki á löngu, þangað
til það fóru að sjást áhrif af aug-
lýsingaherferð þessari. Eftirspurnin
eftir þjónustu E1 Cordobés óx hröð-
um skrefum, og í geislum hinnar
brennheitu sumarsólar þeyttust þeir
Manuel og framkvæmdastjóri hans