Úrval - 01.04.1968, Blaðsíða 24

22
ÚRVAL
voru til taks, ef aðstoðar var þörf.
Flugmaðurinn Kjeld Willumsen
horfði með skelfingu á fólkið,
hvernig það barðist um í öldurótinu
allt í kringum skipið, sem lá þarna
á hliðinni líkt og dauðvona hvalur.
Hann stöðvaði þyrluna í þrjátíu
feta hæð yfir björgunarbát hlöðnum
konum og börnum. En í þessari hæð
voru björgunarstörf yfirleitt unnin.
Hann varð þó fljótlega að hækka
flugið, er öldutopparnir tóku að
skella á þyrlunni. Þetta var mjög
áhættusamt, en fólkinu varð að
bjarga, hvað sem það kostaði. Will-
umsen lét nú þyrluna síga varlega
niður í öldudalina, þar til hún snerti
næstum því sjóinn. Björgunarlínu
var kastað til skipsbrotsmanna og
þeir síðan dregnir upp í vélina. En
þetta þurfti að gerast í skyndi, því
að þyrlan varð að hækka flugið
strax aftur upp í 60 til 70 feta hæð,
áður en fjallháar öldurnar færðu
hana í kaf. Allt gekk þó að óskum,
og innan stundar var búið að bjarga
fyrstu skipbrotsmönnunum.
Skyndilega sá Willumsen tvö skip
á siglingu á að gizka fimm mílur
frá slysstaðnum. Þau vofu senni-
lega að svara hjálparbeiðninni, en
líklega villzt af leið. Flaug hann
strax í átt til þeirra og gaf þeim
merki um, hvar slysstaðurinn væri.
Skipin, norska kaupskipið Polarhav
og rússneski togarinn Joseph Grief-
enberger. breyttu þegar um stefnu
og héldu á eftir honum.
Þegar fjórar aðrar björgunarþyrl-
ur komu einnig til hjálpar, kallaði
Willumsen gegnum talstöðina: „Það
er of áhættusamt að láta björgunar-
menn síga niður meðan veðurofs-
inn er þetta mikill. Gerið það ekki
nema I ýtrustu neyð.“ Varla hafði
hann sleppt orðinu, þegar þess varð
þörf, því að þarna skammt frá hafði
drengur fallið fyrir borð úr gúm-
báti. Einn farþeganna stakk sér
strax á eftir honum og tókst að ná
í hann. Og þarna flutu þeir í sjón-
um og héldu dauðahaldi hvor í
annan.“ „Flýttu þér niður til þeirra,“
skipaði Willumsen Bent Rasmussen
bj örgunarmanni.
Rasmussen náði ekki taki á skips-
brotsmönnunum fyrr en í fjórðu
tilraun, því að björgunarlínan, sem
hann hékk í, dinglaði fram og aftur
eins og klukkupendúll í veðurofs-
anum. Þó tókst honum að hjálpa
manninum, sem stakk sér eftir
drengnum, upp í gúmbátinn, binda
björgunarlínuna utan um drenginn
og koma honum upp í þyrluna.
Aldrei höfðu dönsku flugmenn-