Úrval - 01.04.1968, Blaðsíða 73

,EL C.ORDOBÉS“ ....
71
heilögu meyjar. Hið dýrðlega
augnablik, sem bæjarbúar biðu nu
eftir í ofvæni, var mjög sorglegt
í augum Angelitu Benitez.
Hún var elzta systir E1 Cordobés
og hafði komið honum í móður-
stað, er hann missti móður sína á
unga aldri. Og hún hafði eytt mikl-
um hluta ævi sinnar í viðleitni til
þess að halda bróður sínum frá
nautunum. Nú bað hún hina heil-
ögu mey að vernda E1 Cordobés,
og bænir hennar báru vott um mik-
inn hugaræsing og taugaóstyrk. E1
Cordobés hafði eitt sinn sagt þessi
orð við systur sína: „Ég skal kaupa
þér hús ....... eða sjá þér fyrir
sorgarklæðum.“ Hann hafði þegar
efnt fyrri hluta þessarar heitstreng-
ingar, og hún bað þess heitt og
innilega, að síðari hlutinn yrði
aldrei efndur. Eftir nokkra klukku-
tíma mundi hún setjast við sjón-
varpstækið í húsinu, sem hann hafði
keypt handa henni, og horfa þar
á þá athöfn, sem mundi helga bróð-
ur hennar endanlega því starfi,
sem hún hafði svarið að halda
honum frá í lengstu lög. Það yrði
í fyrsta skipti, sem Angelita Benitez
sæi nautaat.
Síðdegis gengu þeir Paco Ruiz og
Pepin Garrido inn í herbergið þar
sem E1 Cordobés svaf vært. Þetta
var Hotel Wellington í Madrid, þar
voru tveir af aðstoðarmönnum hans
á nautaatsvellinum, hans „bander-
illeros", og þeir voru nú nýkomnir
frá „sorteo“, athöfn þeirri, sem er
fólgin í því, að þeim 6 nautum,
sem taka eiga þátt í viðureigninni,
er skipt með hlutkesti á milli
nautabananna þriggja, sem eiga að
taka þátt í sýningunni.
Naut númer 25 og 77 voru mest
ógnvekjandi af öllum þeim naut-
um, sem biðu í nautabyrgjum Las
Ventas. Þau voru bæði þung og
með háan háls og mjög oddhvöss
horn. Gonzalo Carvajal, gagnrýn-
andi við dagblaðið „Pueblo“ í
Madrid, hafði skrifað eftirfarandi
athugasemd í vasabók sína, þegar
hann virti naut þessi fyrir sér:
„Númer 25 og 77 líta út fyrir að
vera mjög hættuleg". Þegar athöfn
þessari var lokið, höfðu naut núm-
er 25 og 77 einmitt lent í hlut E1
Cordobés.
„LOS TOROS! LOS TOROS!“
(NAUTIN! NAUTIN!)
Klukkan hálf sex helltist steypi-
regn yfir nautaatsvöllinn í Madrid
og gegnbleytti sandinn. Áhorfend-
ur, sem biðu á áhorfendabekkjum
í miklu ofvæni, ráku upp mótmæla-
hróp, en enginn gerði sig þess lík-
legan að yfirgefa sæti sitt. Áhorf-
endur höfðu búið sig undir rign-
ingu og voru klæddir í regnfrakka
og með regnhlífar, og þeir voru
ákveðnir í því að hreyfa sig ekki.
Þeir sátu þarna þolinmóðir í rign-
ingunni í 25 mínútur.
Svo greip þá æði. 23.000 aðdá-
endur spruttu á fætur og ráku
upp æðisleg hrifningarhróp, er E1
Cordobés steig fram á völlinn. Með
honum voru hinir tveir nautaban-
arnir, Don Mariano de Quiros, for-
stjóri nautaatsvallsrins, og um-
boðsmaðurinn Don Livinio Stuyck.
Áhorfendur gerðu sér samstundis
grein fyrir því, hver þeirra væri E)