Úrval - 01.04.1968, Blaðsíða 102

100
ÚRVAL
ruddalegri en hún var áður. En
slíkt er aðeins hluti þess ferska
og óstýriláta vindblæs, sem blæs nú
yfir gervallan Spán. Land hinna
glymjandi kastanetta, flamenco-
dansins og síðdegisblundsins
(siesta) er smám saman að breyt-
ast og hverfa með árunum sem
líða, en þess í stað er skollin yfir
flóðbylgja siðmenningar nútímans
með ljósaskiltum og plasti, ódýrum
íbúðarhúsabyggingum, auðveldum
afborgunarskilmálum og samræm-
ingu. En þetta er líka siðmenning
magafyllinnar og vaknandi vona
fjölda fólks, er áður bjó við eymd.
Það skiptir því ekki neinu máli
að síðustu, hvernig gagnrýnendur
dæma E1 Cordobés. Afrekum hans
er fagnað í ótal myndum á þeim
stóra, sólbakaða nautaatsvelli, sem
Spánn er. Fjöldann skiptir það engu
máli, hvort hann er góður „torero“
eða lélegur „torero“. Hann er
þeirra eigin „torero“, og fjöldinn
fagnar þessum grannvaxna, ögrandi
unga manni, boðbera nýs og betra
lífs.
Ég hafði farið i bæinn með nágrannakonu minni, og ókum við í
hennar bíl. Á leiðinni heim fór ég að heyra ógnvænleg hljóð frá aft-
urhluta bílsins, og ég varð hrædd um, að við kæmumst ekki heim.
En einmitt þegar ég ætlaði að fara að minnast á þennan hávaða,
beygði hún inn á bensínstöð. í stað þess að útskýra þessa bilun fyrir
afgreiðslumanninum, sagði hún honum bara, að hann skyldi fylla
geyminn. Þegar við ókum burt þaðan, tók ég eftir því, að þessi ógn-
vænlegi hávaði heyrðist nú alls ekki lengur. Ég varð steinhissa og
spurði hana Þvi, hvernig fullur bensíngeymir gæti haft þau áhrif,
að þessi hávaði heyrðist ekki lengur.
„O, það er ekkert að bílnum, svaraði hún. „Það var bara þannig,
að hann Nonni minn, sko, hann er fjögurra ára, missti golfbolta niður
í bensíngeyminn, pg þegar boltinn byrjar að velta og skrölta á botn-
inum, veit ég, að það er kominn timi til þess að fylla geyminn aftur.“
Barbara Foster Shepherd.
Hefur þér okkurn tima dottið í hug, hve miklu minni vandræði
mundu skapast, ef öllum aðstæðum væri snúið við, þannig að það
kostaði 10.000 dollara að giftast og 2 dollara að fá skilnað?
Earl Wilson.
Fjölmargir fara á mis við sinn skammt af hamingjunni, ekki vegna
þess að þeir hafi aldrei fundið hana, heldur vegna þess að Þeir stönz-
uðu ekki til þess að njóta hennar.
William Feather.