Úrval - 01.04.1968, Blaðsíða 59
GÁTAN UM DAUÐA KRISTS
57
guðspjallið gangi lengst í þeirri
viðleitni að hvítþvo Rómverja og
gefa Gyðingum sökina, má samt
öllum vera ljóst að umsögnin um
rómversku herdeildina, eins og hún
kemur þar fyrir ,er staðreynd. Her-
deildin hefur verið þarna til staðar.
Það eru til tvær útgáfur af sög-
unni um handtöku Krists. Önnur
var sú, að bæði hefðu verið róm-
verskir hermenn og Gyðingar í
handtökusveitinni en í hinni er að-
eins nefndur „fjöldi“. Síðari út-
gáfan var svo tekin upp í þremur
guðspjallanna og þeirri fyrri varp-
að fyrir borð. Útgefendur Jóhann-
esarguðspjalls sameinuðu svo báð-
ar útgáfurnar. Júdas hefði aldrei
getað stjórnað hinni rómversku
herdeild og nafni hans hefur því
líklegast aðeins verið bætt inn í,
eftir að búið var að semja hina
frumstæðu frásögn. Og þrátt fyrir
andúð Jóhannesar á Gyðingum, þá
sást honum yfir þetta smáatriði,
sem enn stendur,
Nokkrir fræðimenn hafa álitið, að
fyrst ætlun guðspjallamannanna
var ekki aðeins sú að varpa sökinni
á Gyðinga, heldur einnig að upp-
hefja frelsarann á kostnað Róm-
verja jafnt sem Gyðinga, þá sé
frásögn Jóhannesar ekkert annað
en ein tilraunin enn og sagan um
rómversku herdeildina sé aðeins til
þess að ná sterkari áhrifum á les-
andann.
Þetta er ekki líklegt vegna þess,
að Jóhannes leggur alls enga
áherzlu á rómversku herdeildina,
heldur er eins og hún lendi þarna
með af vangá, um leið og hann
segir söguna. Hin sterku áhrif sem
orðið chiliarchos hefur, eru hverf-
andi lítil, en þau hafa hins vegar
geysilega sögulega þýðingu og gera
ekkert til að upphefja Krist, nema
síður sé.
Það er miklu skynsamlegra að
líta á þetta sem smáatriði, byggt
á staðreynd, sem einhvern veginn
hefur slæðzt með í frásögnina, enda
þótt allt væri gert til þess að fjar-
lægja allan vitnisburð um sök
Rómverja þar, sem það var hægt.
„Vegna starfsmannaskattsins hef ég ekki efni á þvi að láta bensín-
afgreiðslumennina mín standa úti hjá dælunum," segir eigandi bensín-
afgreiðslustöðvar einnar í Rothweli í Yorkshire. Þess vegna hefur
hann látið koma fyrir þrem gínum hjá bensíndælunum, einni hjá
hverri. Þar er um að ræða tvo herra og eina dömu. Og hann heldur
því fram, að gínur þessar hafi nú þegar margborgað sig.
„Þegar ökumennirnir sjá þrjá afgreiðslumenn bíða þarna albúna
til þjónustu, lizt þeim vel á að beygja inn á stöðina og skipta við
okkur. Hinir raunverulegu afgreiðslumenn, sem hafa verið önnum
kafnir inni á stöðinni við önnur störf, þjóta svo út til þess að afgreiða
þá, strax og þeir sjá, að bifreiðarnar eru að koma."
A.P.